Wednesday, February 29, 2012

เรื่องของกรรมพันธุ์

เรื่องของกรรมพันธุ์

หมอ “ความดันโลหิตของคุณสูงมากนะ”

คนไข้ “ธรรมดาครับ เป็นเรื่องของครอบครัว แบ่บว่าเป็นกรรมพันธุ์ อะไรหยั่งเงี้ยะครับ”

หมอ “เหรอครับ กรรมพันธุ์ทางฝ่ายพ่อ หรือทางฝ่ายแม่ล่ะ”

คนไข้ “ทางฝ่ายเมียครับ”

หมอ “อะไรกัน กรรมพันธ์ทางฝ่ายเมีย ไม่เคยเห็น”

คนไข็ “หมอลองเจอหล่อนซักที หมอจะเห็นฤทธิ์”

อย่าจ่ายนะ

อย่าจ่ายนะ

ภูริณัฐ ตื่นขึ้นมาเมื่อตี 3 ในบ้านของเลขานุการิณีของเขา เขาแต่งตัวแล้วออกมาที่โทรศัพท์สาธารณะ

แล้วหมุนไปที่บ้านเขา เมื่อภรรยาเขารับ เขาพูดอย่างระล่ำระลักว่า

”เธออย่าจ่ายค่าไถ่นะ ฉันหนีจากพวกโจรออกมาได้แล้วนะ”

ไอ้นั่น

ไอ้นั่น

ผมมีไอ้นั่น

คุณก็มีไอ้นั่น

แม่คุณใช้ไอ้นั่นของพ่อคุณ

แม่ผมก็ใช้ไอ้นั่นของพ่อผม

ผู้หญิงที่แต่งงานก็ต้องเปลี่ยนไอ้นั่นใหม่

ผู้หญิงที่หย่าแล้วต้องเลิกใช้ไอ้นั่นที่เคยใช้

อาร์โนลด์ ชวาสเซนเนคเกอร์ มีไอ้นั่นที่ยาว…ว.มาก

มาดอนนาไม่มีไอ้นั่น

คนจีนส่วนมากจะมีไอ้นั่นที่สั้นมาก

ขณะเดียวคนอินเดียจะมีไอ้นั่นที่ยาว

คุณล่ะมีไอ้นั่นใช่ไหม

เฉียด…อนาจาร 3 11

ไอ้นั่นของคุณสั้นหรือยาว

คุณรู้ไหม ไอ้นั่นคืออะไร

คิดมากไปได้น่ะ

ไอ้นั่นก็คือ “ นามสกุล “ ไงล่ะ ย้อนกลับไปอ่านใหม่ซะ

Tuesday, February 28, 2012

เรื่องของอูฐ

เรื่องของอูฐ

ลูกอูฐถามแม่อูฐ “แม่ ทำไมเราถึงมีกีบเท้าสามอันที่ใหญ่มาก”

แม่อูฐตอบว่า “ก็ เอาไว้เราเดินในทะเลทราย เท้ามันจะได้ไม่จมลงไปไงล่ะ”

“แล้วทำไมเราถึงมีขนตาย้าวยาวล่ะแม่”

“ก็เอาไว้กันไม่ให้ทรายเข้าตาเวลาเดินในทะเลทรายน่ะซี”

“แล้วโหนกบนหลังล่ะ มีไว้ทำอะไร” ลูกอูฐขี้สงสัยถาม

“เอาไว้เก็บน้ำ จะได้เดินในทะเลทรายได้นานๆน่ะซิ”

“”แล้วทำไมเราถึงมาอยู่ในเขาดินนี่ล่ะ”

คอแข็ง

คอแข็ง

หนูน้อยเห็นคุณปู่นั่งตากลมอยู่ที่ระเบียง เบื้องล่างจากเอวลงมาไม่มีอะไรปกปิดอยู่เลย จึงถามว่า

“คุณปู่นั่งแก้ผ้าอยู่ทำไมน่ะครับ”

“เอ้อ ก็เมื่ออาทิตย์ที่แล้วปู่นั่งถอดเสื้อตากลมอยู่ตรงนี้แหละ คอปู่มันแข็งไปเลย นี่เป็นความคิดของย่าเขา

เขาว่า ถ้าทำอย่างงี้ อะไรๆมันจะแข็งขึ้นนะ”

ผมกลัว

ผมกลัว

สมเกียรติ์กำลังคอยจะขึ้นเครื่องบินอยู่ในห้องพักผู้โดยสารภายในประเทศ เขาสังเกตเห็นบุรุษผู้หนึ่ง

แต่งตัวดีนั่งตัวสั่น เขาถามว่า “ประสาทเสียหรือไงครับ จะขึ้นเครื่องบิน”

“ไม่ครับ ประสาทไม่เสีย แต่ผมกลัว “

“กลัวอะไรล่ะครับ มันเรื่องธรรมดา เขาบินกันทุกวัน”

“ผมรู้นะ ว่าเที่ยวบินนี้ เครื่องจะตก แล้วเราก็จะตายกันหมด”

“เมื่อคุณรู้ยังงี้ ทำไมคุณไม่บอกเจ้านายคุณล่ะ ขอขับรถไปเอง”

“ไม่ได้ครับ ขืนทำงั้นเจ้านายผมเขาไล่ออกแน่”

“ทำไมล่ะ”

“ก็ผมเป็นนักบินเที่ยวนี้น่ะซี”

Monday, February 27, 2012

ถึงผู้ที่เกี่ยวข้อง

ถึงผู้ที่เกี่ยวข้อง

รณจักรรู้ตัวว่าตัวเองเป็นโรคหัวใจ ไปหาหมอพันธ์ศักดิ์ หมอจับตรวจอย่างละเอียด และส่งไปเดิน

สายพาน ฉีดสี และสุดท้ายพบว่าเขาเป็นโรคหัวใจขาดเลือด จึงส่งเข้าห้องผ่าตัด เอาเส้นเลือดที่แขน ขา ของเขา

มาต่อคร่อมเข้าที่เส้นเลือดหัวใจที่อุดตัน หลังจากที่พักฟื้นอยู่สักเดือนหนึ่ง หมอบอกว่า

“โอเค ตอนนี้คุณมีหัวใจเหมือนหนุ่มอายุ 18 แล้วละ คราวนี้คุณจะทำอะไรเหมือนหนุ่มๆทั่วไปเขาทำได้แล้วละ”

รณจักรกลับบ้าน บอกภรรยาเขาว่า

“หมอบอกว่าฉันเป็นหนุ่มอย่างเดิมแล้วละ คืนนี้เรามาสนุกกันให้เต็มที่นะ ฉันอดอยากมาหลายวันเต็มทีแล้ว”

“ไม่ด้าย ชั้นไม่เชื่อ ชั้นกลัวคุณตาย คุณกลับไปเอาใบรับรองแพทย์มาให้ชั้นดูก่อน”

รณจักรกลับไปหาหมอพันธ์ศักดิ์ ขอใบรับรองว่าเขาสามารถทำอะไรได้สุดเหวี่ยงตามใจชอบ หมอใจดีเขียนจดหมาย

เป็นการส่วนตัวให้ภรรยารณจักร และถามเขาว่า

“เออ ภรรยาคุณชื่ออะไรนะ ผมจะได้ใช่ชื่อลงไปให้ถูกด้วย”

“ไม่ต้องใส่ชื่อลงไปหรอกหมอ ใส่ไปว่า ถึงผู้ที่เกี่ยวข้อง ก็แล้วกันนะครับ”

เมียว่าไง

เมียว่าไง


วิชาฤทธิ์ ไปหาหมอ บอกว่า “หมอ ผมมีปัญหาเรื่องเพศครับ ทำไงดี”

หมอบอกว่า “เรื่องเล็กครับ ผมจะให้ไวอากร้า คราวนี้ปัญหาคุณจะเป็นอดีตไปทีเดียว”

หลังจากนั้นอีกสองเดือนถัดมา หมอพบวิชาฤทธิ์เดินอยู่ริมถนน จึงถามว่าอาการเป็นอย่างไรบ้าง

“ วี่เศษเลยครับ ยาหมอนี่มหัศจรรย์จริงๆ ขอบคุณหมอมาก”

“ไม่เป็นไรครับ แล้วเมียคุณว่ายังไงบ้างล่ะ”

“เมียผม ? เอ้อ ไม่รู้ซีครับ ผมยังไม่ได้กลับบ้านเลย หลังจากออกมาจากร้านหมอวันนั้นแล้ว"

อายุไดโนเสาร์

อายุไดโนเสาร์

ปวริศเข้าไปในพิพิธภัณฑ์ไดโนเสาร์ เขาสนใจมาก ถามผู้ดูแลว่า

“ไอ้ตัวนี้อายุเท่าไรนะนี่”

“65 ล้าน 3 ปี 4 เดือน ครับ” ผู้ดูแลตอบ

“เอ๊ะทำไมคุณรู้ได้ละเอียดอย่างนี้”

“ก็ตอนผมมาเข้าทำงานที่นี่ มันอายุ 65 ล้านปีแล้ว ตอนนี้ผมอยู่ได้ 3 ปี 4 เดือนแล้วนี่ครับ” ผู้ดูแลตอบ

Friday, February 24, 2012

ไม่สงสัย

ไม่สงสัย

ดนิษฐ์ แยกบ้านจากพ่อไปอยู่ที่คอนโดฯหรูหราใจกลางเมือง วันหนึ่งเขาเชิญพ่อเขาไปรับประทาน

อาหารเย็นที่คอนโดฯ ของเขา พ่อของเขาชื่นชมความหรูหราและความมีระเบียบเรียบร้อยในคอนโดฯของเขา

มาก เมื่อเอ่ยปากชม เขาก็เรียกแม่บ้านสาวสวยรูปร่างเยี่ยนมาแนะนำให้รู้จัก เมื่อลับตาแม่บ้าน เขาบอกพ่อว่า

“ไม่หรอกครับ ผมไม่มีความสัมพันธ์อะไรกับแกอย่างที่พ่อคิดหรอกครับ”

หลังจากที่พ่อเขากลับไปแล้ว แม่บ้านเข้ามารายงานว่า ช้อนส้อมเงินของเขาหายไปหนึ่งคู่

สงสัยว่าพ่อของเขาจะเอาติดตัวไปด้วย เขาบอกว่าพรุ่งนี้เช้าเขาจะเขียนจดหมายถามพ่อ

รุ่งเช้าเขาเขียนจดหมายไปบอกพ่อว่า “พ่อครับ ผมไม่คิดนะว่า พ่อจะเอาช้อนส้อมของผมติดตัวไปด้วย

แต่ว่าข้อเท็จจริงมีอยู่ว่า มันหายไปหนึ่งคู่ครับ”

วันต่อมาเขาได้รับจดหมายจากพ่อว่า “ลูกรัก พ่อก็ไม่เชื่อนะว่า แม่บ้านของแกน่ะนอนกับแก

แต่ข้อเท็จจริงมีอยู่ว่า ถ้าเขากลับไปนอนที่ห้องเขาเอง เขาจะพบว่าช้อนส้อมคู่นั้น อยู่ใต้ผ้าคลุมเตียงของเขาแหละ”

เพราะอะไร

เพราะอะไร

ทิดมีเล่าให้เพื่อนฟังว่า “ข้าไปหาหน่อไม้ในป่าเมื่อเช้านี้ ไปเจอะหมีเข้าจังหน้า ข้าไม่มีอะไรติดมือไปเลย

ก็หันหลังวิ่งหนีเต็มฝีตีน ครั้งแรกก็หนีพ้นหรอก แต่ไอ้หมีมันไล่ทัน มันตบข้า พอดีมันลื่นล้มลง กว่ามัน

จะอุ้ยอ้ายลุกขึ้นมา ข้าก็โกยแน่บหนีมันเข้าหมู่บ้านทันนี่แหละ”

“แกยังเก่งนะ เป็นข้าละคงกลัวขี้แตกเยี่ยวแตกอยู่ที่นั่นเลย” เพื่อนทิดมีว่า

“อ้าว แกไม่คิดมั่งหรือว่า ไอ้หมีมันไปเหยียบอะไร มันถึงได้ลื่นล้มลงไปอ่ะ"

นักมวยขี้ลืม

นักมวยขี้ลืม

ผู้จัดการค่ายมวยพา แสนสุข นักมวยที่มีทีท่าว่าจะเป็นโรคความจำเสื่อมไปหาหมอ หมอถามว่า

“นอนไม่หลับหรือไง ลองนับแกะโดดข้ามรั้วหรือยัง”

“ลองแล้วครับหมอ แต่ว่าพอนับถึง 9 ทีไร ผมโดดผึงขึ้นจากเตียงทันทีเลย”

Thursday, February 23, 2012

น่าประหลาด

น่าประหลาด

ในบาร์เหล้า หนุ่มคนหนึ่งหันไปหาอีกหนุ่มหนึ่งที่นั่งเคียงกัน

“หน้าคุ้นๆแฮะ คุณอยู่แถวนี้หรือเปล่า”

“ใช่ ผมอยู่หัวถนนนี่เอง” หนุ่มที่สองตอบ

“เฮ้ย ประหลาด ผมก็อยู่หัวถนนนี่เหมือนกัน ดูคุณอายุเท่าๆกับผม เด็กๆคุณเรียนที่ไหน”

“โรงเรียนสอนเด็ก”

“จบปีไหน ผมก็เรียนที่นั่นเหมือนกันแฮะ”

“ปี 10”

“ปีเดียวกันอีกน่ะแหละ คุณจำผมได้หรือเปล่า”

“คลับคล้ายคลับคลา มัธยมล่ะ คุณเรียนที่ไหน”

“สวนฯ จบปี 22”

“ประหลาดแฮะ ผมก็เรียนที่นั่น จบปีเดียวกัน คุณเข้ามหาลัยอะไร”

“ทำสาด ผมจบเสดสาด ปี 26”

“ก็ประหลาดอีกแหละ ผมก็จบที่นั่น ปีเดียวกัน”

พอดีมีชายคนที่ 3 เข้ามา ร้องถามคนชงเหล้าว่า “มีอะไรใหม่ๆไหม”

คนชงเหล้าตอบว่า “ก็ไม่มีอะไร ไอ้คู่แฝดนั่นเมาอีกแล้วละ”

ผี ?

ผี ?

ชัชกับชาญ สองหนุ่มเดินออกจากร้านเหล้าตอนดึก ท่าทางได้ที่ทั้งสองคน ขึ้นรถขับไป ชัชเป็นคนขับออกไป

ทันใดนั้น มีหน้าชายแก่ที่ยับยู่ยี่ ปรากฏขึ้นที่กระจกด้านข้างที่ชาญนั่ง ทั้งสองผงะ ชาญไขกระจกลงครึ่งหนึ่ง

ถามเสียงสั่นๆว่า “ต้องการอะไร”

“มีบุหรี่ไหมครับ” ชายแก่ตอบ

ชาญควักบุหรี่โยนออกทางหน้าต่าง บอกว่า “เอ้า เอาไป” แล้วรีบไขกระจกขึ้น ชัชเร่งเครี่องยนต์ หันมาบอกชาญว่า

“กันขับตั้ง 100 แล้ว ไอ้ผีมันไม่มากวนอีกแล้วละ”

มีเสียงเคาะกระจก หน้าชายชราคนเดิมปรากฏขึ้นที่กระจกอีก ชาญไขกระจกลง ถามว่า

“อะไรอีกล่ะ”

“”คุณต้องการให้ผมช่วยเข็นรถออกจากหล่มโคลนไหมครับ”” ชายชราถาม

ไม่นาน

ไม่นาน

ประโดกรู้สึกไม่สบายมาก ไปหาหมอ หมอใช้เวลานาน ตรวจหลายอย่าง เสร็จแล้วเรียกประโดกไปนั่งข้างหน้า บอกว่า

“คุณประโดก ผมมีข่าวร้ายที่จะบอกคุณ อาการคุณหนักมาก คุณคงจะมีชีวิตได้อีกไม่นาน”

“นานอีกเท่าไร หมอ” ประโดกถามระล่ำระลัก

“10”

“10 อะไรหมอ 10 ปี 10 เดือน หรือ 10 วัน” ประโดกถามอย่างอ่อนแรง

“ 10, 9, 8,. . . . .”

Wednesday, February 22, 2012

นิทานเซน : ปีศาจแมงมุม

ยังมีพระเซนรูปหนึ่ง ทุกครั้งที่กำหนดจิตใจเพื่อเข้าฌาณสมาธิ พลันปรากฏแมงมุมตัวใหญ่เข้ามารบกวนอยู่เสมอ ไม่ว่าจะไล่อย่างไรก็ไม่ไป พระเซนไม่ทราบว่าเป็นเรื่องราวใด สุดท้ายได้แต่ไปปรึกษาอาจารย์เซน

เมื่อทราบปัญหาของศิษย์ อาจารย์เซนจึงแนะนำว่า "ครั้งต่อไปเมื่อเจ้านั่งสมาธิ จงเตรียมพู่กันจุ่มหมึกเอาไว้ หากปรากฏแมงมุมขึ้นอีก เจ้าจงใช้พู่กันในมือวาดวงกลมเอาไว้ที่ท้องของแมงมุมเพื่อทำสัญลักษณ์ คราวนี้เราจะได้รู้กันว่า ที่แท้แล้วแมงมุมตัวนี้ เป็นสัตว์ประหลาดมาจากที่ใดกันแน่"

พระเซนนำคำแนะนำของอาจารย์มาปฏิบัติ ครั้งต่อมาเมื่อเขาเริ่มนั่งสมาธิและปรากฏแมงมุมออกมารบกวนเช่นเคย จึงรีบใช้พู่กันที่เตรียมเอาไว้ วาดวงกลมบนท้องของแมงมุม

ทว่าเมื่อออกจากสมาธิ พระเซนจึงพบว่าวงกลมที่เขาวาดเอาไว้บนท้องของแมงมุม บัดนี้กลับมาอยู่บนท้องของเขาเอง

ยามนี้ อาจารย์เซนจึงกล่าวว่า "ความคิดร้ายดีล้วนสร้างจากใจ ที่แท้แมงมุมตัวนั้นเป็นจิตของเจ้านั่นเองที่สร้างขึ้นมา"

ปัญญาเซน : อุปสรรคที่ใหญ่ที่สุดของคนเรา มักเกิดขึ้นมาจากภายในจิตใจของตนเอง

Tuesday, February 21, 2012

ข่าวดี

ข่าวดี


นล หนูน้อยวัยเก้าขวบเข้าไปเกาะเก้าอี้พ่อ บอกว่า “พ่อครับ พ่อจำได้ไหมที่พ่อบอกว่าจะให้รางวัลผม 500 บาท

ถ้าผมสอบได้”

“จำได้ซี แล้วไงล่ะลูก”

“มีข่าวดีครับ พ่อประหยัดเงินนั่นได้แล้วละ” คุณลูกตอบ

เรื่องเพศศึกษาอีก

เรื่องเพศศึกษาอีก

เปมทัต กับปุลิน สองสามีภรรยาหันหน้าคุยกันถึงบุตรชายคนเดียวที่อายุย่างเข้า 14 แล้ว ว่าเขาควรจะเรียนรู้เพศศึกษาได้แล้ว

“คุณน่ะแหละเป็นคนบอกลูก เริ่มต้นด้วยนกกับผึ้งน่ะแหละ” ปลินบอกกับสามี เปมทัตพยักหน้าตกลง

เปมทัตเรียกลูกชายเข้าไปพบในห้องสองต่อสอง ถามว่า “นี่แกจำอีหนูที่พ่อส่งไปที่ห้องแกตอนเราไปเที่ยวซ่องได้ไหม?”

ลูกชายพยักหน้า “ผมจำได้ดีเชียวครับ”

“แกรู้ไหม” เปมทัตถาม “นกกับผึ้งก็ทำเหมือนแกน่ะแหละ”

เรื่องเพศศึกษา

เรื่องเพศศึกษา

ปภาณิน สาวน้อยวัย 10 ขวบถามคุณแม่ “แม่คะ เรื่องเพศนี่มันเป็นยังไงคะ”

คุณแม่ถอนใจ เรื่องหวั่นใจที่คาดหวังไว้ได้มาถึงแล้ว เธอค่อยๆเล่าให้ลูกฟังถึงเรื่องดอกไม้กับแมลง

เรื่องธรรมชาติของมนุษย์

สาวน้อยรับฟังอย่างสงบ เปิดสมุดให้คุณแม่ดู ถามว่า “แล้วหนูต้องทำยังไงกับกรอบสี่เหลี่ยมเล็กๆ

หน้าคำว่า ช. กับ ญ. ล่ะคะแม่”

Monday, February 20, 2012

เปิดเมื่อไร

เปิดเมื่อไร

มีเสียงกริ่งโทรศัพท์ดังที่เคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์ของโรงแรมใหญ่แห่งหนึ่งตอนตี 3 เมื่อพนักงานรับ

มีเสียงถามว่า “บาร์เหล้าเปิดกี่โมง”

“เที่ยงวันครับ” พนักงานตอบ

ถัดมาอีกหนึ่งชั่วโมงหนึ่ง มีเสียงกริ่งดังขึ้นอีก “นี่กี่โมงแล้วนะ เมื่อรายบาร์จาเปิดซะที” เสียงจากสาย

คนเดิมถามมาอีก

“ตอนนี้ตีสี่ครับ กว่าจะเปิดก็เที่ยงวันแหละครับ แต่ท่านต้องการอะไร เรามีบริการส่งถึงห้องเดี๋ยวนี้

ได้เลยครับ” พนักงานตอบ

“ม่ายต้องการอาราย อั๊วต้องการออก อั๊วติดอยู่นายบาร์นี้นานแล้ว” เสียงตอบ

กินที่ไหน

กินที่ไหน

สุภคม กับ ธนัตถุ์ ออกไปในทัศนาจรในป่าเพื่อชมสัตว์ป่า ธนัตถุ์เป็นมือใหม่ สุภคมสอนให้ว่า

ให้เงียบๆไว้ แล้วจะได้เห็นชีวิตสัตว์ป่าที่ดีๆ เขาก็ทำตาม แต่แล้วสุภคมก็ได้ยินเสียงร้องอย่างตระหนก

ตกใจจากธนัตถุ์ เขาเข้าไปต่อว่าว่าทำไมไม่เงียบ

“กันก็เชื่อแกแหละ งูเลื้อยไปบนตัวกัน กันยังเงียบ หมีมายืนจ้องหน้า กันยังเฉย นี่มีกระรอก 2 ตัว

เข้าไปในขากางเกงกัน ตัวนึงถามอีกตัวว่า ไอ้ผลไม้สองใบนี่ จะเอาไปกินที่รัง หรือกินที่นี่ กันก็ต้อง

เลยร้องโวยวายออกมาซ๊”

ยังไม่อดนม

ยังไม่อดนม

กมุทไปต่างจังหวัด ขากลับเห็นลูกหมาน่ารักตัวหนึ่งวางขายอยู่ที่ร้าน คิดถึงลูกชายก็เลยซื้อมาฝาก

ตอนจะขึ้นเครื่องบิน เขาถูกห้ามไม่ให้เอาสัตว์ขึ้น เขาหลบเข้าไปในห้องน้ำ เอาลูกหมาชุกเข้าไปในกางเกง

เขาผ่านขึ้นเครื่องบินไปอย่างเรียบร้อย

ขณะนั่งอยู่ในเครื่องบิน พนักงานต้อนรับสาวสังเกตเห็นว่าเขาหน้าซีด เหงื่อแตกเต็มหน้า

จึงเข้าไปถามว่าเขาไม่สบายไปหรือเปล่า

เขาอึกอัก แต่แล้วก็รับสารภาพว่าเขาแอบเอาลูกหมาซุกมาในกางเกง พนักงานต้อนรับบอกว่า

ไหนๆ ก็เอาขึ้นมาแล้ว กัปตันคงไม่ว่า แต่ทำไมเขาจึงมีท่าทางไม่สบายเอาอย่างมากๆล่ะ

“ก็ไอ้ลูกหมานั่นมันยังไม่อดนมน่ะซีครับ” เขาคราง

Friday, February 17, 2012

เงินรางวัล

เงินรางวัล

ทุ่งเลี้ยงสัตว์ของเอกชนแห่งหนึ่งเกิดไฟไหม้ขนาดหนัก สุดความสามารถที่เจ้าของจะดับได้จึงขอความช่วยเหลือ

จากหน่วยป้องกันสาธารณภัยอาสาสมัคร ซึ่งก็ได้รับความร่วมมืออย่างดี รถดับเพลิงค่อนข้างเก่า

วิ่งเข้าไปในทุ่ง พรวดพราดตรงเข้าไปในจุดที่เป็นศูนย์กลางของไฟ บรรดาอาสาสมัครโดดลงจากรถ

ฉีดน้ำไปทั่วเป็นผลทำให้ไฟเบาบางลงและดับได้ในที่สุด

เจ้าของทุ่งประทับใจในการปฎิบัติงานของหน่วยอาสาสมัครเหล่านั้นเป็นอันมาก จึงทำพิธีมอบเงิน

รางวัลให้สองหมื่นบาทเพื่อเป็นการตอบแทนคุณความดี สื่อมวลชนเข้าไปถามหัวหน้าอาสาสมัครว่า

จะเอาเงินก้อนนี้ไปทำอะไร

“เอ้อ สิ่งแรกที่ผมจะทำก็คือเอาไปซ่อมห้ามล้อรถดับเพลิงคันนี้แหละครับ”

เพราะยังน่ะซิ

เพราะยังน่ะซิ

หญิงสาว “เมื่อเราแต่งงานกัน เรามีทุกข์เราคงจะทุกข์ร่วมกัน ช่วยกันแบ่งเบาความทุกข์ให้กัน”

ชายหนุ่ม “ก็ดี แต่ว่าตอนนี้ฉันยังไม่มีความทุกข์อะไรเลยนี่นะ”

หญิงสาว “ก็ตอนนี้เรายังไม่ได้แต่งงานกันเลยนี่นะ”

พ่อไม่ชอบแน่

พ่อไม่ชอบแน่

ลูกชายเจ้าของนาขับรถอีแต๋นบรรทุกข้าวเปลือกเต็มคันรถออกมาตามทางเกวียน รถมาคว่ำที่หน้ากระท่อมแห่งหนึ่ง

เจ้าของกระท่อมออกมาดู บอกว่า

“ไอ้หนูเองเรอะ ทิ้งรถไว้งั้นก่อนเหอะ ข้ากำลังกินข้าว เดี๋ยวข้าจะช่วยยกให้ มากินข้าวด้วยกันก่อนมะล่ะ”

“เอ้อ พ่อคงไม่ชอบแน่ แต่ข้าก็หิวเหมือนกัน กินก็กิน”

หลังจากอิ่มหนำสำราญดีแล้ว หนุ่มบอกว่า

“ขอบใจมากลุง แต่ว่าพ่อคงจะเล่นงานข้าเอาแน่”

“จะว่าได้ไง เดี๋ยวข้าช่วยยกรถให้ เออ แต่ว่าพ่อเองอยู่ไหนล่ะ”

“ก็ใต้รถคันนั้นแหละ”

Thursday, February 16, 2012

เรียงความที่ได้รับรางวัล

เรียงความที่ได้รับรางวัล

ชั้นเรียนในวิทยาลัยแห่งหนึ่งมีการประกวดเรียงความ โดยให้นักศึกษาเขียนเรียงความโดยมีเนื้อความ

ที่เกี่ยวกับ ศาสนา ความสวยงาม เรื่องเพศและเรื่องลึกลับ

เรียงความที่ได้รับรางวัลมีข้อความดังนี้

“คุณพระช่วย” สาวสวยอุทาน”ฉันท้อง ใครนะเป็นคนทำ"

ครั้งหนึ่งนานมาแล้ว

ครั้งหนึ่งนานมาแล้ว

หลังจากไม่ได้ดูหนังมานานแล้ว วันนี้นึกสนุกชโยดซื้อตั๋วหนังหน้าโรงแล้วเดินไปซื้อข้าวโพดคั่ว

“เท่าไร”เขาถาม

“สิบบาทครับ” คนขายตอบ

“อะไรกัน สิบบาท ครั้งสุดท้ายที่ฉันมาดูหนัง ข้าวโพดคั่วถุงละห้าสตางค์เท่านั้นเอง”

“ตอนนี้หนังมีสี แล้วก็พูดได้แล้วนะครับ” คนขายตอบ

กล้าดียังไง

กล้าดียังไง

แม่ดันหลังลูกชายไปที่พ่อ บอกว่า “นี่คุณ ดูลูกชายของคุณซิ มันไม่ยอมทำตามที่ฉันสั่งเลยซักอย่าง”

พ่อคว้าแขนลูกชายไว้ ส่งเสียงไปที่ลูกชาย “นี่แก แกกล้าดียังไง แกคิดว่าแกแน่ยิ่งกว่าพ่อแกเรอะ”

ของใครดีกว่า

ของใครดีกว่า

สองหนูน้อยมีเรื่องเถียงกัน

คนแรก “พ่อฉันเก่งกว่าพ่อนาย”

คนหลัง “เป็นไปได้ แต่ยังไงแม่ฉันดีกว่าแม่นายละ”

คนแรก “เออ พ่อฉันก็บอกว่ายังงั้นเหมือนกัน”

Tuesday, February 14, 2012

ไปตายเสีย

ไปตายเสีย


บุลกิตเล่นโป๊กเกอร์กับเพื่อนที่สโมสร เขาเสียไปสองหมื่น ทันใดเขายกมือขึ้นกุมหน้าอก แล้วล้มลงไป

ใต้โต๊ะ หัวใจวายตายลงไป

เพื่อนๆตกใจ บอกว่าต้องมีใครสักคนไปบอกเมียเขา นิธูนรับอาสา เขาบอกว่าเขาจะพยายามบอก

ไม่ให้เมียบุลกิตตกใจ

สักครู่เขากลับมา บอกว่าเรียบร้อย เขาไปเกริ่นกับเมียบุลกิตแล้ว เดี๋ยวให้ใครไปบอกให้เมียเขามารับ

ศพบุลกิตไปได้

“นายบอกว่าไงนะ เมียเขาถึงไม่ตกใจ”

“กันไปบอกเมียเขาตรงๆว่า บุลกิตมันเล่นไพ่เสียตั้งสองหมื่นแน่ะ เมียมันบอกว่า ‘บอกให้มันไป

มุดหัวตายที่ไหนก็ไป’ กันก็เลยบอกว่า ‘ครับ เดี๋ยวผมจะบอกมัน’ เท่านั้นแหละ”

จานมหาโชค

จานมหาโชค

นักสะสมของเก่าคนหนึ่งสังเกตเห็นว่าที่หน้าร้านขายข้าวแกงข้าวงถนน มีลูกแมวผอมๆตัวหนึ่ง

กำลังเลียนมในจานใบหนึ่ง จานนั้นเป็นจานเก่าๆ แต่ตาของนักสะสมมองเห็นว่า จานใบนั้นเป็นจานสังคโลก

ที่มีสภาพดีมาก ราคาคงจะหลาย เขาเข้าไปในร้าน ขอซื้อลูกแมวตัวนั้น 50 บาท เจ้าของร้านบอกว่า

ลูกแมวตัวนี้ ไม่ใช่ของซื้อ ของขาย

นักสะสมเซ้าซี้เจ้าของร้านว่า “ลูกแมวต้วนั้นมันผอมจริง แล้วก็สกปรกด้วย ผมสงสาร ผมเป็นคนรักแมว

ให้ผมเถอะครับ ผมให้ร้อยบาท”

“อย่างว่าแหละครับ มันสกปรก” เจ้าของร้านบอก “ผมก็เป็นคนรักแมว แต่ไม่มีเวลาจะดูแลมัน ถ้าคุณอยากได้

ผมขอ 500 บาทก็แล้วกัน”

นักสะสมควักกระเป๋าสตางค์ หยิบเงินให้ 500 บาท บอกว่า “จานสกปรกใบนี้ให้ผมไปด้วยนะ ผมจะเอาไว้ไปใส่นมให้มันกิน”

“ไม่ได้หรอกครับ มันเป็นจานมหาโชคของผม เพราะจานใบนี้แหละ ทำให้อาทิตย์นี้ผมขายแมวไป

ได้ 34 ตัวแล้วละ”

โรคขี้เกียจ

โรคขี้เกียจ

นรธีร์ไปหาหมอ บอกว่าหมู่นี้ไม่รู้เป็นอะไร ไม่อยากจะทำงานบ้านช่วยภรรยาอย่างที่เคยทำ

หมอตรวจอาการเขาอย่างละเอียด เอาเข้าเครื่องทดสอบทุกรูปแบบทุกเครื่องที่มีอยู่ในโรงพยาบาล

หลังจากนั้น เขาบอกหมอว่า

“เอาละครับ หมอบอกผมมาตรงๆด้วยภาษาชาวบ้าน ว่าผมเป็นอะไร”

หมอบอกว่า “คุณเป็นโรคขี้เกียจน่ะ ไม่ใช่อะไรอื่น”

นรธีร์ “ดีมาก คราวนี้หมอช่วยทำรายงานเป็นภาษาหมอให้เมียผมหน่อย เอาอย่างวิจิตรพิสดารเลยนะครับ”

ถึงไหนแล้ว

ถึงไหนแล้ว

สเปิร์มตัวหนึ่งหันมาถามเพื่อนที่วิ่งแข่งกันมาว่า “ อีกนานไหมเราถึงจะถึงรังไข่”

“ใจเย็นๆไว้เพื่อน เราเพิ่งจะผ่านต่อมทอนซิลมาเท่านั้นเอง” เพื่อนตอบ

เป็นไงบ้าง

เป็นไงบ้าง

ตฤปขึ้นเครื่องบินเป็นครั้งแรกในชีวิต เขาได้ที่นั่งด้านในชิดหน้าต่าง ผู้ที่นั่งถัดต่อจากเขาเป็นหนุ่มร่างใหญ่

ผู้ซึ่งหลับทันทีเมื่อเครื่องบินขึ้นจากสนาม วันนั้นอากาศค่อนข้างจะแปรปรวน เขารู้สึกผะอืดผะอม

เมื่อเครื่องบินตกหลุมอากาศ เขาอาเจียรออกมา รดอกเสื้อหนุ่มที่นั่งอยู่ข้างๆ โดยที่หนุ่มนั้นไม่รู้สึกตัวตื่นแต่ประการใด

ขณะที่ตฤปไม่ทราบจะทำอย่างไรดี หนุ่มร่างใหญ่ตื่นขึ้นมา เขามองอาเจียรที่หน้าอกเขาอย่างงงๆ

ตฤปหันไปมองเขา ถามว่า “เป็นไงบ้างครับ รู้สึกดีขึ้นบ้างหรือยัง วันนี้อากาศแย่หน่อยนะครับ”

ใหม่แล้ว

ใหม่แล้ว

สมสวยปรารภกับช่างซ่อมรถประจำของเธอว่า เธอพยายามจะขายรถคันเก่าของเธอ แต่ว่าไม่มีใครสนใจ

เพราะเลขกิโลบนหน้าปัทม์ขึ้นไปถึง 3 แสน ทั้งๆที่สภาพดูยังใหม่ ช่างบอกว่า ทิ้งรถไว้ที่เขา

เขาจะจัดการให้ เย็นนี้ให้มาเอา ซึ่งเธอก้ได้ไปเอารถตามนัด

หลายวันถัดมา สมศรีพบช่างอีก ช่างถามว่าขายรถได้แล้วหรือยัง

สมศรีตอบว่า

“ไม่ขายแล้ว ก็รถฉันเพิ่งวิ่งไปได้แค่ห้าพันกิโลเองนะ”

Friday, February 10, 2012

จ้างคนมาผลิตลูก

" จ้างคนมาผลิตลูก "


มีสามีภรรยาคู่นึง แต่งงานกันมาได้หลายปีก็ไม่มีทีท่าว่าจะมีบุตร จนในที่สุดสามีจึงตัดสินใจให้ชายอื่น

มาทำหน้าที่พ่อเด็กแทนตัวเอง (จ้าง คนอื่นมาผลิตลูก)

ก่อนออกจากบ้านเค้าได้มาจูบลาภรรยา แล้วบอกว่า
“ทำตัวตามสบายนะ ผมจะออกไปข้างนอกเดี๋ยวกลับมาตอนเย็น” ภรรยาก็รับคำและเดินเข้าบ้านไป

ต่อมาซักห้านาทีได้มีชายหนุ่มคนนึงที่มีอาชีพ "ถ่ายภาพเด็ก" เดินมาที่บ้านของสามีภรรยาคู่นี้
ดันมาเคาะประตูด้วยหวังจะถ่ายรูปเด็กทารกของบ้านนี้

“เอ่อ ผมขอแนะนำตัว ผมเกรงว่าคุณนายคงยังไม่รู้จักผม ผมมาเพื่อ…”

“ไม่ต้องพูดแล้วค่ะ ดิฉันทราบแล้ว เชิญเข้ามาก่อนค่ะ” ชายหนุ่มจึงดีใจที่ไม่ต้องกล่าวมาก

“เราจะเริ่มกันที่ไหนดีคะ” หญิงเจ้าของบ้านถาม “เอ่อ ปกติผมจะเริ่มที่อ่างอาบน้ำซัก 2 ครั้งโซฟา

และก็บนพื้นห้องนั่งเล่นก็กว้างดีนะ ครับ” ชายหนุ่มยิ้มกว้าง

“หา!!!!!! ห้องน้ำและห้องนั่งเล่นมิน่าฉันกับสามีถึงทำไม่ได้และจะใช้เวลาประมาณเท่าไหร่คะ” เธอถามพลางหน้าแดง

“สำหรับอาชีพอย่างพวกผมส่วนใหญ่จะพยายามใช้เวลาให้น้อยที่สุดสำหรับผมประมาณ ที่ละ 5 นาที แต่ว่าต้องแล้วแต่สถานการณ์

แต่ผมรับรองได้เลยว่าคุณนายต้องพอใจแน่” ชายหนุ่มตอบ

“ไม่รู้สิคะ”

"นี่ครับ ผลงานของผม” พลางควักรูปเด็กทารกมาให้ดู “คนนี้ทำกันบนรถเมล์”

“รถเมล์…” เธอร้องเสียงหลงพลางเอามือจับปกเสื้อตัวเองกำแน่น

“ครับ…ส่วนแฝดคนนี้ผลงานไม่ดีนัก เนื่องจากแม่ของเด็กไม่ให้ความร่วมมือ”

“ยังไงคะ ไม่ให้ความร่วมมือ” หน้าแดงหนักเข้าไปอีก

“คือ เธอร้องตลอดเวลาหนะครับร้องจนผมไม่มีสมาธิในที่สุดผมต้องพาเธอออกไปที่สวนสาธารณะ”

“ต้องไปถึงสวนสาธารณะเลยเหรอคะ” “ครับทำกันจนเย็นพอดีกระรอกมาแทะเครื่องมือของผมเลยต้องกลับ”

“อะไรนะคะ!!!!! กระรอกแทะเนี่ยนะคะ”

“ครับ เริ่มกันหรือยังครับ ผมจะได้เอาขาตั้งออกมา”

“ทำไมต้องใช้ขาตั้งหล่ะคะ” เธอตกใจ

”อ๋อ อุปกรณ์ของผมมันใหญ่มากหนะครับ ใหญ่จนไม่สามารถถือได้”

“อ้าวๆๆ คุณนาย!!!!!!!! เป็นอะไรไป??????? เป็นลมไปซะแล้ว โธ่เว้ย!! ยังไม่ทันได้ถ่ายเลย…”

เมื่อเธอถูกข่มขืน

เมื่อเธอถูกข่มขืน

ผู้หญิงสวยคนหนึ่งถูกข่มขืน เธอไปแจ้งความกับตำรวจ ด้วยหน้าตาอิดโรย

ตำรวจ : ไหน เล่าซิว่า เรื่องราวมันเป็นไง

หญิงสาว : มันมาคนเดียวค่ะ มันลากหนูเข้าไปในดงกล้วย

ตำรวจ : แล้วไงต่อ

หญิงสาว : มันใช้มือจับมือทั้งสองมือของหนูเอาไว้

ตำรวจ : แล้วไงอีก

หญิงสาว : อีกมือมันก็กดคอ

ตำรวจ : จากนั้นล่ะ

หญิงสาว : จากนั้นก็ถกกระโปรง

ตำรวจ : เดี๋ยว...เดี๋ยว... มือหนึ่งจับมือคุณ อีกมือกดคอของคุณ

หญิงสาว : ค่ะ

ตำรวจ : แล้วมันเอามือไหนถกกระโปรงคุณล่ะ

หญิงสาว : (ยิ้มอายๆ) เปล่าค่ะ เรื่องถกกระโปรง..หนูถกของหนูเองค่ะ

Thursday, February 9, 2012

ผู้โดยสารโปรดทราบ

ผู้โดยสารโปรดทราบ

บนเครื่องบินของสายการบินสายหนึ่ง ที่บินอยู่เหนือมหาสมุทร มีเสียงประกาศว่า

“ท่านผู้โดยสาร โปรดทราบนี่กัปตันของท่านพูด ขณะนี้เรามีปัญหานิดหน่อย หากท่านมองออกไปนอกเครื่องบินทางขวา

ของท่าน ท่านจะเห็นว่า ขณะนี้มีไฟติดที่เครื่องยนต์ และทางปีกซ้าย จะเห็นรอยร้าวที่ปีกเครื่องบินค่อยๆขยายขึ้น

ยิ่งไปกว่านั้น ถ้าท่านก้มมองที่พื้นน้ำข้างล่าง ท่านจะเห็นจุดสีส้มอยู่บนผิวน้ำ นั่นคือเรือชูชีพ

ผมและลูกเรือทั้งหมดอยู่บนเรือนั้น และนี่เป็นเทปบันทึกเสียง สวัสดีครับ”

จิตใต้สำนึก

จิตใต้สำนึก

รามิลรู้สึกผิดตลอดทั้งวัน เขาพยายามทำอะไรต่อมิอะไรเพื่อจะลืม แต่ว่ามันลืมไม่ลง

ในที่สุดมีเสียงจากจิตใต้สำนึกของเขาว่า

“รามิล อย่าวิตกไปนักเลย นายน่ะไม่ใช่หมอคนเดียวดอกนะ ที่เผลอตัวหลับนอน

กับคนไข้ ลืมเสียเถอะ”

แต่ทันใดก็มีเสียงจากจิตใต้สำนึกอีกเสียงหนึ่งบอกมาว่า

“รามิล แต่ลืมนะว่านายป็นสัตวแพทย์”

เพื่อนของชั้น

เพื่อนของชั้น

ระถึกกลับจากราชการสงครามนอกประเทศที่ไปอยู่มาเกือบสองปีโดยไม่ได้กลับมาเยี่ยมบ้านเลย

เขาพบว่าระทวยเดินพุงโย้มารับเขา

หลังจากพิธีต้อนรับของทางราชการเสร็จสิ้นลง เมื่ออยู่ด้วยกันตามลำพัง เขาระเบิดออกกมาว่า

“นี่ ธอ บอกมานะ ว่าไอ้เพื่อนสาระเลวคนไหนของฉันมันทำกะเธออย่างนี้”

“อ้าว ดูถูกกันจริง ชั้นจะมีเพื่อนของชั้นมั่งไม่ได้หรือไง” ระทวยตอบ

Wednesday, February 8, 2012

หน้าไหน

หน้าไหน


สมเดชกับสมชายเป็นพนักงานที่โต๊ะทอดเต๋าที่คาสิโนแห่งหนึ่ง วันนั้นแล้งคน ก็พอดีมีสาวสวย

เดินระทวยมาที่โต๊ะ บอกว่า “มาพี่ หนูขอทอดเต๋าหน่อย แต่ขอโทษนะ ถ้าหนูเปลือยกายแล้วจะโชคดี”

ว่าแล้วก็ลงมือเปลื้องอาภรณ์ทุกอย่างบนกายหมด แล้วหยิบลูกเต๋ามาเป่า

“มามะคนดี วันนี้แม่อยากได้เสื้อผ้าใหม่ ช่วยแม่หน่อยนะ” แล้วโยนเต๋าลงบนโต๊ะ

“ว่าแล้วไหมละ ฉันโชคดี” เธอร้องออกมาแล้วกระโดดอย่างร่าเริง วิ่งไปกอดจูบหนุ่มทั้งสองที่ยืนเซ่ออยู่

รวบเงินรางวัลมา หยิบเสื้อผ้าเดินออกไป

“เฮ้ย เมื่อกี้เธอทอดหน้าอะไรขึ้นมานะ” สมเดชหันไปถามสมชาย

“อ้าว กันนึกว่าแกดูอยู่แล้วเทียว” สมชายตอบ

เอาไปด้วย

เอาไปด้วย


สขิลกับสริกข์คุยกันเรื่องวันหยุดพักร้อน สขิลเล่าให้เพื่อนฟังว่า

“ปีก่อนโน้นผมไปเชียงใหม่ กลับมา เมียท้อง ปีที่แล้วไปภูเก็ต กลับมาเมียก็ท้องอีก

ปีนี้ไปเมืองขอนแก่น อีไม่ยักท้องแฮะ”

“หือ ปีนี้ทำไมถึงแปลกไปล่ะ” สริกข์ถาม

“ก็ผมเอาอีไปด้วยน่ะซี”

ทุกทีเลย

ทุกทีเลย


ก่อนจะมีงานออกค่ายในป่าของลูกเสือจำลอง เอ๊ย ลูกเสือสำรอง ครูเรียกประชุมซักซ้อม

ว่าจะต้องเอาอะไรติดตัวไปบ้างเผื่อจะช่วยชีวิตได้ตอนหลงทางในป่า ลูกเสือตัวน้อยๆให้ความเห็นต่างๆกัน

ด.ช.ชยพัทธลูกเสือตัวเล็กที่สุดยกมือขึ้น เมื่อครูพยักห้าให้ตอบ เขาว่า “เข็มทิศอันหนึ่ง กระติกน้ำใบหนึ่ง แล้วก้อ

ไพ่สำรับนึงครับ”

ครูถามว่า “เข็มทิศกับกระติกน้ำนั่นรู้ละว่าเอาไปทำอะไร แต่ว่าไพ่นั่นเอาไปทำอะไรนะเธอ”

“เอาไว้เรียกเพื่อนครับ”

“ไม่เข้าใจ เรียกเพื่อนได้ยังไง”

“ก็เวลาผมเล่นไพ่ มักจะมีคนอยู่ข้างหลัง คอยบอกให้ผมทิ้งตัวนั้นตัวนี้อยู่เรื่อยนี่ครับ”

Tuesday, February 7, 2012

กฎระหว่าง..เจ้าบ่าวและเจ้่าสาว

กฎระหว่าง..เจ้าบ่าวและเจ้่าสาว

เช้าวันแรกหลังคืนแต่งงาน เจ้าสาวหมาดๆ ของเรา ก็ถูกเจ้าบ่าวปลุกขึ้นมา ฟังกฏบางข้อ...

ที่เขาบอกว่าเธอจำเป็นต้องรู้ไว้

"ผมอยากทำความเข้าใจกัน ให้ชัดเจน อยากให้คุณรับรู้เงื่อนไขบางประการเกี่ยวกับตัวผม เราจะได้ไม่มีปัญหากันภายหลังไงครับ"

-ข้อแรก....ผมจะกลับบ้านเมื่อไรก็ได้ ถ้าผมอยากกลับดึก ผมก็จะกลับดึก หรืออาจจะกลับเร็วก็ได้ ไม่มีใครมาบังคับผมได้

-ข้อสอง...เมื่อถึงบ้าน อาหารเย็นจะต้องพร้อมอยู่บนโต๊ะเสมอ นอกเสียจากว่าผมจะทานมาจากข้างนอกแล้ว

-ข้อ สาม...ผมจะออกไปสังสรรค์ กิน ดื่ม เที่ยวกับเพื่อน เมื่อไรก็ได้เท่าที่ผมต้องการ

"เอาละ มีแค่นี้แหละ คุณมีปัญหาอะไรมั้ย"

...อู้หู...แค่เนียะก็ทำเอาเจ้าสาวมือใหม่ของเรา หายงัวเงียเป็นปลิดทิ้งเลย

"อ๋อ.... ไม่มีปัญหาหรอกค่ะที่รัก แต่ฉันก็มีกฏของฉันเหมือนกันนะ ซึ่งคุณจะต้องรับรู้ไว้เช่นกัน"

หลังจากตั้งหลักได้ เธอก็ยิ้มหวาน พูดต่อไปว่า

"ที่ บ้านหลังนี้จะต้องมี sex ตรงเวลาทุกคืน ไม่ว่าจะมีคุณอยู่หรือไม่ก็ตาม เข้าใจนะคะ.. สุดที่รัก"

มีเหตุผล

มีเหตุผล

ผู้โดยสารคนหนึ่งบ่นกับพนักงานต้อนรับบนเครื่องบินสายการบินราคาประหยัด

“สายการบินนี้เมื่อไหร่ๆ ก็ช้าตลอด ที่จริงไม่เห็นต้องมีระบุเวลาเครื่องจะขึ้นจะลงเลย”

พนักงานต้อนรับสาวสวยยิ้มหวานแล้วกล่าวว่า

"ถ้าไม่ระบุเวลาแล้วผู้โดยสารจะทราบได้ยังไงล่ะคะว่าเราช้าตลอด"

Monday, February 6, 2012

อยู่ในโอวาท

อยู่ในโอวาท



ลูกสาวสามนางผู้อยู่ในโอวาทคุณแม่ ตกลงกันว่าจะประหยัดเงินคุณแม่ โดยการแต่งงานวันเดียวกัน

และดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์ในบ้าน แทนที่จะไปทำที่โรงแรมแพงๆ เมื่อแยกย้ายส่งตัวตามห้องต่างๆแล้ว

ก็หมดภาระของคุณแม่ผู้แสนดี เมื่อเข้านอนเกิดนอนไม่หลับก็เลยลุกขึ้นมาหากาแฟดื่มในครัว

เมื่อผ่านห้องลูกสาวคนโตก็ได้ยินเสียงร้องคราง

“เรื่องธรรมดา” คุณแม่คิด

เมื่อผ่านห้องลูกสาวคนกลาง ได้ยินเสียวหัวเราะอย่างหฤหรรษ์

“เรื่องธรรมดา” คุณแม่คิด

แต่เมื่อผ่านห้องลูกสาวคนเล็ก เธอไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย

“ผิดธรรมดาแฮะ” คุณแม่คิด

เช้าวันรุ่งขึ้น หลังจากบรรดาลูกเขยออกไปทำงานกันแล้ว คุณแม่ถามว่าเป็นอย่างไรบ้าง

“คุณแม่บอกว่าเจ็บก็ให้ร้องไง หนูก็เลยร้องออกมา” ลูกสาวคนโตบอก

ลูกสาวคนกลางบอกว่า “คุณแม่บอกว่า ถ้าจั๊กกระจี้ก็หัวเราะได้”

“ของหนูนะ หนูเชื่อที่คุณแม่สั่งสอนไว้เสมอว่า อย่าพูดเมื่อมีอะไรอยู่ในปาก” ลูกสาวคนเล็กบอก

ถุงรั่ว

ถุงรั่ว

ปาณฑรา ปาณิศา และปารณีย์ นั่งนินทาสามีของตัวอยู่ด้วยกัน ปาณฑราว่า

“สามีฉันนะ ฉันเจอถุงน่องคู่นึงในกระเป๋ากางเกง ฉันจำได้ว่าไม่ไช่ของฉัน”

ปาณิต่าว่าบ้าง

“สามีฉัน ฉันพบถุงยางอนามัยอันนึงในกระเป๋าเสื้อเมื่ออาทิตย์ก่อน ฉันแอบเอาเข็มแทงเสียหลายรู

เขาไม่รู้หรอก”

ปารณีย์เป็นลมล้มตึงไปเลย

เขียนไป

เขียนไป

จ่าตำรวจนำสุภาพสตรีมาให้สารวัตรจราจรปรับ โดยมีข้อหาว่า ขับรถฝ่าไฟแดง

สุภาพสตรีขอร้องว่า

“ฉันเป็นครูค่ะ จะต้องรีบไปโรงเรียน ขืนไปช้า นักเรียนจะคอยแย่ค่ะ ขอความกรุณาเถอะค่ะ”

“อ้อ คุณเป็นครูเรอะ ผมคอยอยู่นานแล้ว เอ้านี่กระดาษกับดินสอ ครูคัดลายมือไปว่า

‘ฉันจะไม่ขับรถฝ่าไฟแดง’ 300 เที่ยว”

Friday, February 3, 2012

คงอีกนาน

คงอีกนาน


เมื่อยงยศไปกดกริ่งประตูบ้านข้างเคียง ลูกชายเพื่อนบ้านออกมาเปิดประตูรับ

“คุณพ่ออยู่หรือเปล่า “ ยงยศถาม

“อยู่ครับ กำลังอยู่ในห้องน้ำ “ หนูน้อยตอบ

“แล้วคุณแม่ล่ะ”

“อยู่ครับ อยู่ในห้องน้ำเหมือนกัน”

“อีกนานไหมล่ะ”

“คงจะอีกนานครับ”

“ทำอะไรกันน่ะ”

“”ไม่ทราบครับ เห็นบอกให้ผมส่งวาสลินไปให้ที ผมหาไม่เจอเลยส่งกาวตราช้างไปให้””


ขายไม้ประดับราคาถูกทุกชนิด

ขโมย

ขโมย

มีเสียงโทรศัพท์เข้ามาที่สถานีตำรวจ “หมวดคร๊าบ รถผมถูกคาโมย มันเอาหน้าปัทม์ปาย

เอาพวงมาลายปาย คันเร่งก็เอาปาย ห้ามล้อก็เอาปาย ช่วยหน่อยคร๊าบ” แล้ววางสายไป

ยังไม่ทันที่ร้อยเวรจะสั่งการอย่างไร เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นอีก

“ม่ายเป็นรายแล้วครับหมวด ผมดันไปเข้าประตูหลังรถน่ะ”


ขายไม้ประดับราคาถูกทุกชนิด

ขอคุยหน่อย

ขอคุยหน่อย

ปาณัสม์ หนุ่มใหญ่ เดินเข้าไปหาหญิงสาวสวยคนหนึ่งในห้างสรรพสินค้า บอกว่า

“ผมขอคุยสักนาทีได้ไหมครับ”

“หือ เรื่องอะไรคะ” หญิงสาวถาม

“ไม่มีอะไรหรอกครับ ผมพลัดกับภรรยา เขาอยู่แถวนี้แหละ ผมมองหาไม่พบ

แต่ถ้าผมไปคุยกับใครที่สวยๆสักคน เขาต้องรีบปราดมาทุกทีซิน่า”


ขายไม้ประดับทุกชนิด