Thursday, December 29, 2011

ผมเป็นใคร

ผมเป็นใคร

ที่ช่องออกบัตรที่นั่งผู้โดยสารเครื่องบินในวันที่มีผู้โดยสารต่อคิวยาวมากเป็นพิเศษ

เพราะวันต่อไปเป็นวันหยุดราชการหลายวันติดต่อกัน

พนักงานออกบัตรที่นั่งพยายามที่จะทำงานให้เป็นที่ถูกใจแก่ผู้โดยสารทุกคน

โดยการพูดจาอย่างสุภาพ และทำงานโดยรวดเร็ว แต่ถึงกระนั้นผู้โดยสารที่อยู่ในคิวแถว

ก็ยังมีท่าทีกระวนกระวาย ต่างชะเง้อชะแง้ดูว่าเมื่อไหร่จะถึงคิวของตัวเองสักที

ผู้โดยสารชายคนหนึ่ง เดินมาพร้อมกับกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ มาจากมุมไหนไม่มีใครสังเกต

ขอให้พนักงานหญิงคนนั้นออกบัตรที่นั่งให้เขาก่อนโดยด่วน

พนักงานสาวหายใจเข้าปอดอย่างแรง พยายามระงับอารมณ์โกรธ แล้วพูดอย่างสุภาพว่า

"คุณขา ใครใครเขาก็ต่อแถวเรียงคิวเป็นระเบียบนะคะ ดิฉันไม่สามารถจัดการให้คุณก่อน

หรอกค่ะ กรุณาไปต่อแถวเหมือนคนอื่นๆเถอะค่ะ"

ชายผู้นั้นหน้าแดงกล่ำด้วย พูดเสียงดังด้วยความโกรธว่า

"คุณรู้หรือเปล่า ว่าผมเป็นใคร?"

พนักงานสาวหันไปมองหน้าผู้โดยสารคนนั้น หายใจเข้าแรงๆอีกครั้ง

แล้วกดสวิทช์ไมโครโฟน พูดประกาศออกไปว่า

"ท่านผู้โดยสารโปรดทราบ ขณะนี้มีชายคนหนึ่งอยู่ที่ช่องออกบัตรที่นั่งผู้โดยสารหมายเลข 13

ไม่ทราบว่าตนเองเป็นใคร ถ้าท่านผู้โดยสารคนใดสามารถให้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์ได้

กรุณาแสดงตนต่อเจ้าหน้าที่ด้วย ค่ะ ขอบคุณ" แล้วต่อด้วยภาษาอังกฤษว่า

"Attention please! There is a man at the ticket counter No:13

who does not know who he is. Anyone who may be able to identify

this man is asked to please step forward and identify him. Thank you".

ชายผู้นั้นรู้สึกอับอายขายหน้าไม่รู้จะทำอย่างไรดี นอกจากด่ากลับไปว่า

"ฟัก you!!!- .....กะ---"

พนักงานสาวก็สวนกลับทันควันด้วยเสียงอันสุภาพว่า

"นั่นก็ยังไม่ทราบว่าชาติหน้าตอนค่ำๆจะถึงคิวคุณหรือไม่ ต้องต่อคิวเหมือนกันนะค่ะ"

Tuesday, December 20, 2011

อยู่ที่อาตมา...

อยู่ที่อาตมา...

เจ้าภาพงานศพมีความต้องการอุปกรณ์ต่าง ๆ จึงไปขอหลวงพ่อที่กุฏิ

เจ้าภาพ : หลวงพ่อครับ...ห้องเก็บถ้วย, ชาม กุญแจล็อคจากข้างใน ลูกกุญแจอยู่ไหนหรอครับ

หลวงพ่อ?

หลวงพ่อ : อยู่ที่แม่ชี

เจ้าภาพ : แล้วกุญแจห้องเก็บแก้วกับเหยือกน้ำล่ะ อยู่ไหนครับ?

หลวงพ่อ : อยู่ที่แม่ชี

เพื่อนที่มาร่วมงานด้วยที่นั่งอยู่ข้าง ๆ นึกแกว่งอย่างไรไม่รู้ จึงถามบ้าง

เพื่อน : แล้วกุญแจห้องแม่ชี อยู่ไหนครับ?

หลวงพ่อ : อยู่ที่อาตมา

ครั้งละ 1 เม็ด

ครั้งละ 1 เม็ด

คู่สมรสพึ่งแต่งงานใหม่ๆ อยู่1 คู่ หลังจากเบื่อการใช้ถุงยางฝ่าย

ภรรยาจึงไปปรึกษาหมอเพื่อคุมกำเนิด..

ส้ม: สวัสดีค่ะ หมอ ดิฉันจะมาปรึกษาคุณหมอเพื่อซื้อยาคุมกำเนิดค่ะ

หมอ: คุณเคยใช้ยาคุมกำเนิดบ้างรึป่าวครับ

ส้ม: ยังไม่เคยค่ะ คุณหมอช่วยแนะนำด้วยนะค่ะ

หมอ: หลังจากแนะนำสรรพคุณ เสร็จหมอก็บอกว่าให้กินครั้งละ 1 เม็ด แล้วถามส้มว่าเข้าใจมั้ย

ส้ม: เข้าใจค่ะ ดิฉันขอถือโอกาส ลาคุณหมอเลยนะค่ะ

หมอ:โชคดีคับ แล้วมาหาหมอใหม่นะ

หลังจากนั้น 7 วัน ส้มก็กลับมาหาหมออีกที...

ส้ม: หวัดดีค่ะ หมอ ดิฉันมาขอยาคุมอีกค่ะ

หมอ: ทำมัยหมดเร็วจังครับ

ส้ม: ดิฉันก็ทำตามที่หมอสั่งนี่ค่ะ ก็หมอสั่งว่า ให้กินครั้งละ 1 เม็ด 7 วัน ก็หมดพอดีค่ะ

Thursday, December 15, 2011

จดหมายรักสีชมพู

จดหมายรักสีชมพู

บุญดอนเป็นวิศวกรหนุ่มรูปหล่อทำงานมาแล้วหลายปี

ถึงแม้จะมีตำแหน่งงานดีเงินเดือนดีแต่เขาก็ยังหาแฟนไม่ได้สักที

วันหนึ่ง เขาไปส่งจดหมายที่ไปรษณีย์ เขาเห็นชายสูงอายุหัวล้านพุงพลุ้ยอยู่คนหนึ่ง

กำลังง่วนอยู่กับจดหมายกองโต เมื่อเขาเดินเข้าไปชะโงกดูเห็นชายสูงอายุคนนี้

กำลังเอาแปรงเล็กๆ ขนาดแปรงยาทาทาเล็บป้ายน้ำหอมใส่โปสการ์ด

แล้วใส่เข้าไปในซองสีชมพูซองแล้วซองเล่า

บุญดอน : จดหมายรักหรือครับ ?

ชายสูงอายุ : ครับ จดหมายรักทั้งหมดเลย

บุญดอน : โห ขอดูหน่อยได้ไหม ?

เมื่อชายสูงอายุยื่นซองจดหมายมาให้บุญดอน เขาเห็นชื่อผู้รับบนหน้าซองเป็นชื่อผู้หญิง

เมื่อเปิดซองดู กลิ่นหอมของน้ำหอมโชยมาเตะจมูกมีข้อความบนโปสการ์ดที่เป็น

รูปหัวใจสีชมพูเขียนด้วยลายมือสวยงามอ่านว่า
" ที่รัก คิดว่าคุณคงประทับใจนะครับ ผมหวังว่าจะได้เจอกับคุณอีก จากผม............."

บุญดอนรู้สึกทึ่งมากที่ชายสูงอายุหัวล้านพุงพลุ้ยคนนี้จะมีทีเด็ด ถึงกับมีแฟนได้มากขนาดนี้

ในขณะที่หนุ่มรูปหล่ออย่างเขายังหาแฟนไม่ได้แม้แต่คนเดียว

เขายื่นซองจดหมายคืนด้วยความอิจฉา

บุญดอน : คุณทำอย่างไรจึงได้มีแฟนมากขนาดนี้ ? ช่วยบอกหน่อยได้มั้ยครับ

ชายสูงอายุ : พวกเธอเหล่านี้ไม่ใช่แฟนผมหรอก พวกเธอแต่งงานหมดแล้ว

บุญดอน : อ้าว แล้วคุณส่งจดหมายรักเหล่านี้ไปถึงพวกเธอทำไม ? เดี๋ยวสามีเขาก็เข้าใจผิดหรอก

ชายสูงอายุ : ก็ผมเป็นทนายความผู้เชี่ยวชาญคดีหย่าร้างไงครับ

เติมเต็มถังแถมเซ็กส์ฟรี 1ครั้ง

เติมเต็มถังแถมเซ็กส์ฟรี 1ครั้ง

หลังจากเรียนจบจากคณะสัตวบาล บุญญาได้แต่งงานกับพยาบาลสาวคนหนึ่ง

และไปทำฟาร์มโคนมอยู่ที่อำเภอโคกพัฒนา วันหนึ่ง เพื่อนเก่าได้มาเยี่ยมเยือน

เขาจึงขับรถพาเพื่อนไปเที่ยวในแหล่งท่องเที่ยวสำคัญในละแวกนั้น

เมื่อขับรถเที่ยวไปครึ่งค่อนวันปรากฏว่าน้ำมันใกล้หมดถัง เพื่อนเก่ามองเห็น

ป้ายขนาดใหญ่ที่ปั๊มน้ำมันแห่งหนึ่งมีข้อความเขียนเป็นตัวโตๆอ่านได้ว่า

" เติมเต็มถัง แถมเซ็กส์ฟรี 1 ครั้ง ? "

เพื่อนเก่า : เราแวะเติมน้ำมันที่นี่ดีกว่า ดูมีรายการโปรโมชั่นที่น่าสนใจ

แปลกนะทำไมจึงมีเครื่องหมายคำถามด้วย

บุญญา : โปรโมชั่นอย่างนี้มีเกือบทุกอาทิตย์ แต่คนเติมเต็มถังแล้วต้องตอบปัญหา

ได้ถูกต้องด้วย จึงจะได้รางวัล

เมื่อทั้งคู่ให้เขาเติมน้ำมันจนเต็มถังแล้วก็ถึงเวลาที่จะต้องตอบปัญหา

ผู้จัดการ : ตอบซิว่า ผมคิดเลขอะไรไว้ในใจ ระหว่างเลขหนึ่งถึงเลขสิบ

บุญญา : ผมทายว่าเลขสาม

ผู้จัดการ : ผิด

เพื่อนเก่า : เลขเจ็ด เพราะตอนนี้กำลังฮิต

ผู้จัดการ : ผิด

เพื่อนเก่า : เฮ้ย อย่างนี้ใครจะทายถูกวะ ผมว่าไม่มีใครได้เซ็กส์ฟรีหรอก หลอกลวงกันชัดๆ

บุญญา : ไม่ เขาไม่ได้หลอกลวงหรอก เมียผมมาทีไรเธอทายถูกทุกทีเลย

Friday, December 9, 2011

แก้ปัญหาเฉพาะหน้า

แก้ปัญหาเฉพาะหน้า

บุญเขตเข้าไปซื้อกับข้าวที่ห้างโลตัส หลังจากชำระเงินแล้วเขาต้องหิ้วข้าวของพะรุงพะรัง

ไปยังรถยนต์ที่จอดอยู่ลานจอดรถ ขณะที่เดินผ่านช่องแคบๆระหว่างรถสองคันที่จอดอยู่

บังเอิญถุงข้าวของไปสะกิดถูกด้านข้างของรถคันหนึ่ง ซึ่งมีชายหนุ่มและหญิงสาวกำลังนั่งจู๋จี๋กัน

อยู่พอดี ชายหนุ่มอยากโชว์ออฟให้แฟนสาวได้เห็น จึงเปิดประตูรถลงมาดูร่องรอย

บุญเขต : ขอโทษครับ ผมไม่ได้ตั้งใจจะให้ถุงข้าวของไปโดนรถคุณ อย่างไรก็ตาม

ผมไม่เห็นมีอะไรเสียหาย

ชายหนุ่ม : ไม่เสียหายให้เห็นก็จริง แต่มันเสียความรู้สึก

บุญเขต : ก็ผมขอโทษแล้วไง

ชายหนุ่ม : ขอโทษไม่พอหรอก

บุญเขต : งั้นถ้ามันจะทำให้คุณสบายใจขึ้นได้แล้วละก็ ผมให้คุณไปเตะรถผมคืนก็แล้วกัน

นั่นรถผม !

บุญเขตพาชายหนุ่มเดินไปที่รถปิ๊กอัพคันหนึ่งที่จอดอยู่ในล็อกถัดไป ชายหนุ่มจัดการเตะ

ปิ๊กอัพด้วยความเมามัน สักครู่ต่อมา มีหนุ่มใหญ่คนหนึ่งเดินเข้ามาหาชายหนุ่ม

หนุ่มใหญ่ : คุณมาเตะรถผมทำไม ?

ชายหนุ่ม : อ้าว รถคุณเหรอ เมื่อสักครู่ผู้ชายคนนี้......

พอเขาหันไปหาบุญเขต ปรากฏเขาไม่เห็นบุญเขตเสียแล้ว แต่เขาเห็นรถโตโยต้าเก่าๆคันหนึ่ง

ซี่งเมื่อสักครู่จอดแถวนั้นขับออกไปอย่างรวดเร็ว

เสียงรำพึงรำพัน

เสียงรำพึงรำพัน

บุญตอบเป็นคนที่ดูแลสุขภาพของตนเองอย่างเข้มงวด เขาจะออกกำลังกายด้วยการเข้ายิมฯ

ทุกเช้าโดยเขาจะวิ่งอย่างน้อยวันละ 10 กม. แล้วยกน้ำหนักอีกวันละ 1 ชม. เขากินอาหาร

ที่มีคุณประโยชน์เพื่อให้ได้รับสารอาหารครบทั้งห้าหมู่โดยเฉพาะสารที่เสริมสร้างแคลเซี่ยม

แต่เพื่อให้ได้ประสิทธิภาพสูงสุดเขาจึงจำเป็นต้องได้รับวิตามินดีจากแสงแดดด้วย

เขาจึงไปเล่นกอล์ฟทุกวันเสาร์ว่ายน้ำทุกวันอาทิตย์ จนทำให้เขามีร่างกายที่สมส่วนแข็งแรง

มีผิวสีแทน ยกเว้นแต่บริเวณของสงวนเท่านั้นที่ไม่เคยโดนแสงแดดเลย

วันหนึ่งเขาไปพักผ่อนที่หาดส่วนตัวแถวนายายอาม เขาขุดทรายเป็นหลุมขนาดที่ตัวเขาลงไป

นอนได้แล้วโกยทรายมากลบหลุมจนเหลือแต่ของสงวนโผล่พ้นทรายขึ้นมารับแสงแดด

ไม่นานเขาก็นอนหลับไป บังเอิญขณะนั้นสายโฉมกับสายละไม สองสาวคู่หูวัยดึกที่มีบ้านพัก

ตากอากาศอยู่แถวนั้นด้วยได้ออกมาเดินเล่นกินลมแถวชายหาดพอดี

สายโฉม : อุ๊ย ! นั่นอะไร โผล่ขึ้นมาจากพื้นทราย ?

สายละไม : ไหน ไหน ขอเข้าไปดูใกล้ๆหน่อยซิ

สายโฉม : ต๊าย..ตาย มันเหมือนจะเป็นอ้ายนั่นนะเธอ

สายละไม : จริงด้วย โธ่เอ๊ย... ชีวิตหนอชีวิต

สายโฉม : เธอหมายความว่าอย่างไร ?

สายละไม : จะหมายความว่าอะไรเสียอีก ก็ตอนฉันอายุ 20 ฉันได้แต่ฉงนในมัน

พออายุได้ 30 ฉันก็ชอบและหลงไหลในมัน ครั้นอายุ 40 ฉันได้แต่โหยหาถึงมัน

พออายุ 50 ฉันต้องจ่ายเพื่อให้ได้มัน ตอนอายุ 60 ฉันได้แต่บนบานเพียงขออภินิหาร

เพื่อให้ได้มัน และพออายุ 70 ฉันจึงสามารถที่จะลืมมัน แต่มาวันนี้ฉันอายุ 80

มันเหมือนสวรรค์ฟ้าดินมาแกล้งฉัน ทำไมมันจึงมีของอย่างนั้นโผล่ขึ้นมาจากดินได้ง่ายๆอย่างนี้ใน

ขณะที่ไฟในตัวฉันมอดไหม้ไปหมดแล้ว

Thursday, December 8, 2011

กำลังใครแรงกว่า

กำลังใครแรงกว่า

บุญเด็ด อดีตนายธนาคารใหญ่หลังเกษียณอายุแล้ววันๆจะใช้เวลาไปงานแสดงสินค้าต่างๆ

เพื่อฆ่าเวลา

วันหนึ่ง เขาขับรถเมอร์ซิเดส เบนซ์ 500 CDI ป้ายแดงซึ่งเขาเพิ่งถอยออกมาเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว

เพื่อไปดูงานแสดงนาฬิกา อัญมณีและเครื่องประดับ แต่เนื่องจากรถที่มางานมีจำนวนมาก

ทำให้เขาหาที่จอดรถไม่ได้แม้จะต้องขับวนอยู่หลายรอบแล้วก็ตาม จนกระทั่งเขาเห็น

ผู้หญิงคนหนึ่งหอบของพะรุงพะรังเดินไปที่รถของเธอ เขาขับรถเข้าไปรอโดยเปิดไฟกะพริบค้างไว้

อย่างใจเย็น ครู่ใหญ่ๆหลังจากนั้นผู้หญิงคนนั้นก็ขับรถออกไป ไม่ทันที่บุญเด็ดจะขับรถ

เมอร์ซีเดสเข้าจอดแทนปรากฏว่ามีชายหนุ่มคนหนึ่งขับรถโตโยต้า แคมรีป้ายแดงเข้าไปเสียบ

เสียก่อน บุญเด็ดตะลึงไปชั่วครู่แล้วเขาก็โกรธจนตัวสั่น เขาลงจากรถแล้วเดินตรงไปหา

ชายหนุ่มทันที

บุญเด็ด : คุณทำอย่างนี้ได้อย่างไร ? คุณไม่เห็นหรือว่าผมเปิดไฟกะพริบค้างไว้เพื่อแสดงว่า

ผมกำลังรอจอดรถในช่องนี้อยู่

ชายหนุ่ม : ผมไม่สน คนหนุ่มอย่างผมมีกำลังและว่องไวมากกว่าก็ต้องได้เป็นธรรมดา

หลังจากชายหนุ่มพูดเสร็จเขาก็ลงจากรถ ล็อกประตูอย่างไม่แยแสแล้วรีบเดินเข้างานแสดงสินค้า

แต่เมื่อเขาคล้อยไปได้เพียงประมาณ 20 เมตรเท่านั้น เขาก็ได้ยินเสียง โครม !

ดังสนั่นหวั่นไหว เขาหันมองตามเสียงนั้นไป แล้วเขาต้องสะดุ้งตกใจ เพราะภาพที่เขาเห็น

เป็นรถเมอร์ซีเดสป้ายแดงคันหนึ่งชนเข้ากับรถโตโยต้า แคมรีของเขา สภาพรถพังยับเยินทั้งคู่

เขาจึงหันหลังกลับแล้วรีบไปที่รถของเขาทันที ภาพที่เขามองเห็นคือบุญเด็ดยืนยิ้มอยู่ตรง

ที่เกิดเหตุ เขาตรงรี่เข้าไปหา

ชายหนุ่ม : คุณทำอย่างนี้ได้อย่างไร ? รถผมพังเสียหายหมดแล้ว

บุญเด็ด : ผมไม่สน คนแก่อย่างผมมีกำลังเงินมากกว่าก็ต้องเลือกทำอย่างนี้เป็นธรรมดา

ถึงผมจะไม่ใช่.....?

ถึงผมจะไม่ใช่.....?

บุญญาณเป็นเจ้าของโรงไม้เล็กๆ วันๆเขาจะยุ่งอยู่กับการขายไม้ การคำนวน การจัดไม้

ให้เป็นไปตามออร์เดอร์จนรู้สึกว่าจะเครียดอยู่ตลอดเวลา จนกระทั่งตกเย็นพอเลิกงานแล้ว

เขาจะรู้สึกผ่อนคลาย ดังนั้นเขาจึงไปเป็นแขกประจำของโจแห่งบาร์บุญขจร

คืนนี้ก็เช่นเคย ขณะที่เขากำลังดื่มด่ำกับวิสกี้บลูลาเบลผสมโซดาอยู่นั้น

บังเอิญมีหญิงสาวสวยคนหนึ่งแต่งตัวชะเวิบชะวาบเดินเข้ามาในบาร์ เธอมานั่งใกล้ๆกับเขา

แล้วชายตามองเขาอย่างเชื้อเชิญ แต่เขาก็ยังคงดื่มด่ำกับวิสกี้ของเขาต่อไปอย่างนิ่งเฉย

จนกระทั่งพักใหญ่

หญิงสาว : ใจคอจะไม่เลี้ยงเหล้าฉันสักแก้วเลยหรือคะคุณ ?

บุญญาณ : ก็ได้ ถึงผมจะไม่รวยเท่าคุณเจริญ ผมก็เลี้ยงคุณได้ นี่โจ รินเหล้าให้คุณผู้หญิง

แก้วหนึ่งซิ

หญิงสาว : ขอบคุณค่ะ และเพื่อให้ได้บรรยากาศคุณจะไม่ขึ้นไปร้องเพลงให้ฟังสักเพลงหรือคะ ?

บุญญาณ : เอ้อ ถึงผมจะเสียงไม่ดีเท่าคุณสุเทพ แต่ผมก็ยินดีขึ้นไปร้องให้คุณฟังครับ

หลังจากบุญญาณขึ้นไปร้องเพลง ลงมาดื่ม และซื้อเหล้าให้หญิงสาวดื่มสลับกันอยู่จนคนทั้งสอง

สนิทสนมกันมากยิ่งขึ้น จนกระทั่ง

หญิงสาว : ไปต่อที่อพาร์ทเมนท์กับฉันไหมคะ ? อยู่ใกล้ๆแถวนี้เอง

บุญญาณ : ถึงผมจะไม่หล่อเท่าคุณสมบัติ แต่ผมก็ยินดีไปกับคุณครับ

หญิงสาวพาบุญญาณไปที่อพาร์ทเมนท์ของเธอ แล้วคนทั้งสองก็มีอะไรๆกันอย่างที่เขาคิด

อยู่ในใจตลอดเวลา หลังจากเสร็จกิจเรียบร้อยแล้ว

หญิงสาว : แล้วเรื่องเงินล่ะคะ ?

บุญญาณ : เงินเหรอ ? อืม์... ถึงผมจะไม่ใช่แมงดา แต่ผมก็ยินดีรับเงินครับ

Wednesday, December 7, 2011

มุมมองที่น่าคิด (18+)

มุมมองที่น่าคิด (18+)

เด็กชายบุญชนะเป็นนักเรียนชั้นประถมปีที่ 4 เขาเป็นเด็กที่ฉลาดกว่าเด็กใดๆในห้องเดียวกัน

ในชั่วโมงคณิตศาสตร์ คุณครูสายใจสอนการลบเลข

ครูสายใจ : มีนก 8 ตัวเกาะอยู่บนรั้ว ครูเอาปืนลูกซองยิงไปหนึ่งนัด ถูกนกตกลงมาตาย 3 ตัว คงเหลือนกบนรั้วกี่ตัว

นักเรียน1 : 5 ตัวครับ

ครูสายใจ : เก่งมาก เอ้า ! เด็กชายบุญชนะ เหลือนกกี่ตัว ?

บุญชนะ : ไม่เหลือสักตัวครับ

ครูสายใจ : ทำไมจึงไม่เหลือสักตัว ?

บุญชนะ : พอได้ยินเสียงปืนนกที่เหลือมันตกใจ เลยบินหนีไปหมดครับ

ครูสายใจ : อืม แม้คำตอบไม่ตรงตามเจตนาแต่มันก็เป็นมุมมองหนึ่งที่น่าคิด

ครูชอบมุมมองนี้เหมือนกัน

บุญชนะ : คุณครูครับ ขอผมถามคุณครูหน่อยครับว่า มีหญิงสาว 3 คน นั่งกินไอศกรีมโคนอยู่ใน

สวนสาธารณะ คนที่หนึ่งใช้ลิ้นเลียไอศกรีม คนที่สองใช้ฟันกัดไอศกรีม คนที่สามใช้ปากดูด

ไอศกรีม อยากทราบว่าผู้หญิงคนไหนที่แต่งงานแล้ว

ครูสายใจรู้สึกขวยเขินต่อคำถามนี้เล็กน้อย แต่เพื่อฝึกให้นักเรียนกล้าตอบกล้าแสดงออก

เธอก็ตอบแบบอายๆ

ครูสายใจ : ครูว่า คนที่ใช้ปากดูดไอศกรีมนะซิ

บุญชนะ : ไม่ใช่ครับ คำตอบที่ถูกคือคนที่สวมแหวนแต่งงานบนนิ้วนางครับ แต่ผมว่าคำตอบของ

คุณครูมันเป็นอีกมุมมองหนึ่งที่น่าคิดเหมือนกันครับ

ไม่เข้าใจภาษามือ (18+)

ไม่เข้าใจภาษามือ (18+)

บุญแนมกับบุญปรอดเป็นหนุ่มหูหนวกกันทั้งสองคน แต่พวกเขาก็เป็นเพื่อนที่รักกันมาก

วันหนึ่ง บุญแนมขับรถไปหาบุญปรอดที่อพาร์ทเมนท์แล้วส่งภาษามือคุยกัน

บุญแนม : ไปเที่ยวอาบอบนวดกันไหม ?

บุญปรอด : ดีเหมือนกัน แต่ผมไม่มีถุงยางอนามัย

บุญแนม : ไม่มีปัญหา ประเดี๋ยวแวะซื้อที่ร้านขายยาข้างหน้า

บุญปรอดกระโดดขึ้นรถในทันที บุญแนมขับรถไปไม่ไกลเท่าไรก็พบร้านขายยาอยู่ริมถนน

บุญปรอดอาสาที่จะลงไปซื้อถุงยางอนามัยเอง 4-5 นาทีให้หลังเขากลับมาที่รถ

เคาะกระจกหน้าต่าง ส่งภาษามือคุยกัน

บุญแนม : มีปัญหาอะไร ?

บุญปรอด : คนขายเขาไม่เข้าใจภาษามือ

บุญแนม : กลับไปใหม่ เอาแบงค์ร้อยบาทวางไว้บนตู้กระจกแล้วควักอ้ายนั่นของคุณ

วางไว้บนตู้กระจกคู่กับแบงค์ร้อยด้วย ทีนี้ละก็เขาจะเข้าใจแน่นอน

บุญปรอดหายเข้าไปในร้านขายยาอีกครั้งหนึ่ง 5 นาทีต่อมา เขาเดินมาเคาะกระจกหน้าต่าง

รถอีก บุญแนมเริ่มหงุดหงิด จึงส่งภาษามือออกไป

บุญแนม : มีปัญหาอะไรอีกล่ะ ?

บุญปรอด : ผมทำตามที่คุณบอกผมทุกอย่าง แต่คนขายเขาก็ควักอ้ายนั่นของเขาขึ้นมา

วางบนตู้กระจกคู่กับของผม ปรากฏว่าของเขาใหญ่กว่าของผมมาก เขาเลยหยิบแบงค์ร้อยใส่

กระเป๋าไปแถมยังยิ้มเยาะผมอีกด้วย

Tuesday, December 6, 2011

โธ่เอ๊ย...เพิ่งนึกออก

โธ่เอ๊ย...เพิ่งนึกออก

บุญผาถูกนำตัวส่งโรงพยาบาลเนื่องจากได้รับอุบัติเหตุบาดเจ็บที่ขาข้างขวา

จากการตรวจของหมอพบว่าขาของเขาหัก จำเป็นต้องได้รับการรักษาอย่างถูกต้อง

หมอจึงต้องการทราบสาเหตุของการบาดเจ็บ

หมอ : มันเกิดอะไรขึ้นกับขาของคุณ ?

บุญผา : คือว่า... เมื่อ ยี่สิบปีที่แล้ว...

หมอ : เรื่องที่ผ่านไปแล้วอย่าสนใจเลย เอาเป็นว่าที่ขาหักนี้เพราะอะไร ?

บุญผา : ก็มันเกี่ยวกับเรื่องเมื่อยี่สิบปีที่แล้วครับ ตอนนั้นผมเพิ่งเรียนจบจากมหาวิทยาลัย

แล้วไปสมัครงานในฟาร์มแห่งหนึ่ง ผมต้องกินอยู่ในฟาร์มกับเจ้าของฟาร์ม

ในคืนวันแรก ลูกสาวคนสวยของเจ้าของฟาร์มได้เข้ามาหาผมถึงที่ห้องนอน

เธอถามผมว่า " คุณต้องการอะไรไหม? "

ผมตอบเธอว่า " ไม่ครับ ขอบคุณ "

เธอถามผมอีกว่า " คุณแน่ใจหรือ "

ผมตอบไปว่า " ผมแน่ใจ "

เธอถามผมอีกว่า " มีอะไรที่ฉันจะทำให้คุณได้บ้างไหม? "

ผมตอบว่า " ไม่มีครับ ขอบคุณ "

หมอ : " เฮ้ย ไม่เห็นมันจะเกี่ยวกับเรื่องที่คุณขาหักเลยนี่ "

บุญผา : " เกี่ยวซิครับ พอดีเมื่อเช้านี้ผมปีนขึ้นไปซ่อมเสาอากาศบนหลังคาบ้านของผม

ผมคิดถึงเรื่องนี้พอดี โธ่เอ๊ยผมเพิ่งคิดออกว่าผมนี้โง่จริงๆ ผมเลยเอามือข้างหนึ่งมาเขกหัวตัวเอง

มืออีกข้างหนึ่งหลุดจากการจับเสาผมเลยตกลงมาจากบนหลังคา ทำให้ผมขาหักครับ "

เคล็ดลับในการเพิ่มพลังเซ็กส์ (18+)

เคล็ดลับในการเพิ่มพลังเซ็กส์ (18+)

ในวงสนทนาของผู้ชายตั้งแต่สองคนขึ้นไปมักจะมีเรื่องเซ็กส์เป็นหัวข้อการสนทนาด้วย

แม้แต่บุญเหย้าและบุญโพด สองผู้เฒ่าแห่งหมู่บ้านสุขเสมอก็เช่นเดียวกัน

เช้าวันหนึ่ง คนทั้งสองนั่งคุยกันในสวนหย่อมของหมู่บ้าน เริ่มจากเรื่องสารทุกข์สุกดิบ

ไปจนถึงเรื่องสัพเพเหระและที่สุดก็มาลงเอยที่เรื่องเซ็กส์จนได้

บุญเหย้า : เมื่อคืนนี้ ผมไปเที่ยวแล้วได้นอนกับสาวอายุ 30 ผมทำได้ตั้ง 3 ที

บุญโพด : จริงเหรอ ? โอ้โห ! คุณมียาดีอะไรบอกหน่อย ของผมมันไม่แข็งตัวเลย

บุญเหย้า : ผมจะบอกความลับให้ ผมไม่ได้กินยาอะไรหรอก หมอแนะนำผมกินขนมปังโฮลวีท

(Wholewheat ขนมปังทำจากข้าวสาลีกล้อง) เพียงอย่างเดียวเท่านั้น โดยกินจำนวนมากทุกวัน

มาเป็นเวลานานแล้ว ของผมแข็งตัวดีและมีเซ็กส์ได้ทุกวันด้วย

บุญโพดได้ยินเช่นนั้นก็รีบผละไปจากสวน เขาตรงไปที่ร้านขายขนมปังหน้าปากซอย

คนขาย : สวัสดีครับ ต้องการซื้ออะไรดีครับ ?

บุญโพด : ที่นี่มีขายขนมปังโฮลวีทไหม ?

คนขาย : มีครับ เรามีขนมปังโฮลวีทขาย เรามีทั้งแถวสั้นกับแถวยาว ต้องการแบบไหนครับ ?

บุญโพด : ขอซื้อแถวยาว 6 แถว

คนขาย : ซื้อมากนะครับ ผมคิดว่า... อืม....มันจะแข็งก่อนที่จะกินหมดเสียด้วยซ้ำ

บุญโพดคิดในใจ "เฮ้ย อะไรกันนี่ ใครๆเขาก็รู้ถึงความลับนี้กันหมดยกเว้นเราคนเดียว

เรานี้โง่เง่าจริงๆเลย"