ใครรู้บ้าง จ๊ะ

ใครรู้บ้าง จ๊ะ
ศาสตราจารย์ในมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง
ก่อนเริ่มการสอนจะต้องงัดเอาเรื่องตลกสัปดนมาเล่าทุกครั้ง
บางเรื่องก็ใช้ภาษาแบบโจ๋งครึ่มจนนักศึกษาหญิงอายหน้าแดงไปตาม ๆ กัน

กลุ่มนักศึกษาหญิงจึงรวมหัวกันประท้วงด้วยการเดินออกนอกห้อง
หากศาสตราจารย์ผู้นั้น เล่าเรื่องสัปดนในชั้นเรียนอีก

ศาสตราจารย์ไม่รู้ว่านักศึกษาหญิงกำลังตั้งป้อมประท้วงวันต่อมาเมื่อเข้าสอนจึง
หาเรื่องตลกสัปดนมาเล่าอีก
“สวัสดีนักศึกษาทุกคน มีใครรู้บ้างมั๊ยว่าขณะนี้ประเทศอินเดียกำลังขาดแคลนกะหรี่ ? ”
เพียงเริ่มต้นได้ประโยคเดียวนักศึกษาที่เป็นหญิงลุกขึ้นยืนพร้อมกันหมดแล้วเดินตรงไปที่ประตู
“เดี๋ยวก่อนพวกสาว ๆ จะรีบไปไหน ?” ศาสตราจารย์กวักมือเรียก
“เรือที่จะไปอินเดียยังไม่ออกวันนี้หรอก ต้องรอพรุ่งนี้เช้า”