ใครตด

ใครตด
ปัจจุบันนี้รถเมล์ปรับอากาศมีกฎห้ามนำของมีกลิ่นขึ้นรถเด็ดขาด
บรรดาแม่ค้า พวกป้า ๆ อาซิ้มที่ไม่รู้เรื่อง
หรือไม่ทันอ่านประกาศที่ติดเอาไว้
หรืออ่านแล้วทำเป็นไม่สนใจ
จะถูกกระเป๋ารถเมล์ไล่ลงจากรถทุกทีที่ขึ้นมาบนรถ
เมื่อติดของที่ส่งกลิ่นแรงมาด้วย
ซึ่งผมก็ไม่รู้ว่าจะสงสารหรือสมน้ำหน้าดี
จนกระทั่งวันหนึ่ง
วันนั้นผมขึ้นรถเมล์ปรับอากาศกลับบ้านตามปกติ
และเป็นคันที่ผมใช้บริการบ่อยที่สุด
แต่ท่าทางกระเป๋ารถเมล์จะไม่ถูกชะตา
กับผมเอาเสียเลย
มักทำหน้าบอกบุญไม่รับใส่ผมอยู่เรื่อย
จังหวะที่รถติดไฟแดง


กระเป๋ารถเมล์มีท่าทีลุกลี้ลุกลน ทำจมูกฟุตฟิต
เดินผ่านไปผ่านมาแถวที่นั่งผมบ่อยครั้ง
สักพักผมเริ่มรู้สึกถึงความผิดปกตินั้น
เมื่อกลิ่นอันไม่น่าพึงประสงค์โชยมาสัมผัสกับจมูกผม
ใครตดกรุณาลงจากรถด้วย
คำพูดของกระเป๋ารถเมล์ทำให้คนในรถสะดุ้ง
ทุกคนพากันหันรีหันขวาง
ทำอย่างกับช่วยกันตามหาเจ้าของกลิ่น
บ้างก็หัวเราะคิกคักเห็นเป็นเรื่องตลก
แต่ผมกลับหงุดหงิด
รำคาญทั้งกลิ่น
และเจ้าของกลิ่นที่ไม่รู้จักสำรวมอัดอั้นเอาไว้บ้าง
เขาจะรู้ตัวบ้างไหมว่ากำลัง
จะทำให้ผู้บริสุทธิ์คนหนึ่งต้องเดือดร้อน
ผมไม่ได้เป็นคนก่อกลิ่น
แต่กลิ่นนี้ล่ะกำลังสร้างปัญหาให้ผม
เพราะผมกำลังจะลงรถเมล์ป้ายหน้าพอดี!