โศกนาฏกรรม
วันที่ประธานาธิบดีคลินตันไปเยี่ยมชมโรงเรียน ในห้องเรียนของชั้นป.1 คลินตันถามเด็กเกี่ยวกับคำว่า
"โศกนาฏกรรม"
"เอาล่ะพวกหนู ใครพอจะยกตัวอย่างโศกนาฏกรรมได้บ้าง"
เด็กชายคนหนึ่งยกมือขึ้น "โศกนาฏกรรมก็คือ วันหนึ่ง เพื่อนที่ผมรักที่สุดกำลังเล่นอยู่ริมถนน แล้วก็มีรถบรรทุกคันใหญ่
ขับมาชนเขา แล้วเขาก็ตายฮะ"
"โอ นั่นไม่ได้เรียกว่าโศกนาฏกรรมนะหนู เขาเรียกว่า "อุบัติเหตุ" ต่างหาก เอาล่ะ ใครยกตัวอย่างได้ดีกว่านี้บ้าง"
เด็กผู้หญิงอีกคนยกมือ " โศกนาฏกรรมก็คือ รถบรรทุกเด็กนักเรียน 50 คน วิ่งตกเหว ทุกๆ คนในรถตายหมดเลยค่ะ"
"นั่นก็ไม่ใช่โศกนาฏกรรมอีกนั่นแหละ เขาเรียกว่า "ความเสียหายใหญ่หลวง" นะหนู เอ้า คนต่อไปว่ามาอีกซิ"
คราวนี้ ห้องทั้งห้องเงียบ ไม่มีใครกล้ายกมืออีก
"เอ้า ทำไม ในห้องนี้ไม่มีคนรู้จักโศกนาฏกรรมเลยเหรอเนี่ย" คลินตันเริ่มหงุดหงิด
ทันใดนั้น เด็กผู้ชายใส่แว่นหนาเตอะท่าทางเหนียมอายค่อยๆ ยกมือขึ้น พร้อมกับพูดด้วยเสียงแผ่วเบาว่า
"เครื่องบินที่บรรทุกประธานาธิบดคลินตันกับฮิลลารี คลินตัน ระเบิดกลางอากาศ นั่นแหละฮะคือโศกนาฏกรรม"
"ยอดมาก" คลินตันพอใจกับคำตอบ "ยอดเยี่ยม เอาล่ะ ไหนลองบอกหน่อยสิว่าทำไมถึงเรียกเหตุการณ์นั้นว่าเป็นโศกนาฏกรรม"
"ครือว่า.." เด็กชายเงียบไปสักครู่ "ผมว่ามันไม่ใช่อุบัติเหตุ แล้วก็ไม่ได้เป็นความเสียหายใหญ่หลวงฮะ"
No comments:
Post a Comment