ไป๋จีว์อี้ กวีเอกนามกระเดื่องในสมัยราชวงศ์ถัง ผู้ประพันธ์บทกวีไว้ทั้งสิ้น 3,840 บท ซึ่งหากนับกวีในยุคเดียวกัน ถือว่าเขาประพันธ์บทกวีไว้มากเป็นอันดับหนึ่งของแผ่นดิน
ไป๋จีว์อี้ มีอีกนามหนึ่งว่า เล่อเทียน ในวัยหนุ่มผ่านชีวิตลำบากยากแค้น จึงมีความเข้าอกเข้าใจความทุกข์ทรมานจากความยากจนของคนในสังคม เมื่ออายุได้ 28 ปี เขาสอบจองหงวนได้ในตำแหน่งจิ้นซื่อจึงได้เข้ารับราชการ ต่อมาถูกข้อหากระทำผิดต่อราชสำนักถูกลดยศไปรับตำแหน่งขุนนางดูแลเมืองเจียง โจว สุดท้ายสังกัดกระทรวงยุติธรรม
เล่ากันว่าครั้งหนึ่ง ไป๋จีว์อี้เอ่ยถามอาจารย์เซนเหนี่ยวเฉาว่า "ท่านอาจารย์ หัวใจหลักของพุทธธรรมคืออะไร?"
อาจารย์เซนตอบว่า "ทำความดี ละเว้นความชั่ว ทำจิตใจให้บริสุทธิ์"
ไป๋จีว์อี้ได้ฟังดังนั้นก็ถอนใจด้วยความเบื่อหน่ายเพราะคิดว่าจะมีอะไรที่ลึกซึ้งกว่านั้น พลางกล่าวว่า "หากตอบเช่นนี้ แม้แต่เด็กสามขวบก็ตอบได้"
อาจารย์เซนเหนี่ยวเฉาจึงตอบกลับไปว่า "แม้ว่าเด็กสามขวบก็สามารถตอบเช่นนี้ได้ แต่ไม่แน่ว่าจนกระทั่งแก่ชราจะสามารถปฏิบัติตามนี้ได้จริง"
ไป๋จีว์อี้เห็นจริงตามคำกล่าวของอาจารย์เซน จึงน้อมนำคำสั่งสอนนั้นเข้ามาไว้ในใจและนำไปปฏิบัติ
ปัญญาเซน : หลักธรรมคำสอนมีไว้ปฏิบัติ มิใช่เพียงท่องจำแต่ทำไม่ได้
No comments:
Post a Comment