เสียงรำพึงรำพัน

เสียงรำพึงรำพัน

บุญตอบเป็นคนที่ดูแลสุขภาพของตนเองอย่างเข้มงวด เขาจะออกกำลังกายด้วยการเข้ายิมฯ

ทุกเช้าโดยเขาจะวิ่งอย่างน้อยวันละ 10 กม. แล้วยกน้ำหนักอีกวันละ 1 ชม. เขากินอาหาร

ที่มีคุณประโยชน์เพื่อให้ได้รับสารอาหารครบทั้งห้าหมู่โดยเฉพาะสารที่เสริมสร้างแคลเซี่ยม

แต่เพื่อให้ได้ประสิทธิภาพสูงสุดเขาจึงจำเป็นต้องได้รับวิตามินดีจากแสงแดดด้วย

เขาจึงไปเล่นกอล์ฟทุกวันเสาร์ว่ายน้ำทุกวันอาทิตย์ จนทำให้เขามีร่างกายที่สมส่วนแข็งแรง

มีผิวสีแทน ยกเว้นแต่บริเวณของสงวนเท่านั้นที่ไม่เคยโดนแสงแดดเลย

วันหนึ่งเขาไปพักผ่อนที่หาดส่วนตัวแถวนายายอาม เขาขุดทรายเป็นหลุมขนาดที่ตัวเขาลงไป

นอนได้แล้วโกยทรายมากลบหลุมจนเหลือแต่ของสงวนโผล่พ้นทรายขึ้นมารับแสงแดด

ไม่นานเขาก็นอนหลับไป บังเอิญขณะนั้นสายโฉมกับสายละไม สองสาวคู่หูวัยดึกที่มีบ้านพัก

ตากอากาศอยู่แถวนั้นด้วยได้ออกมาเดินเล่นกินลมแถวชายหาดพอดี

สายโฉม : อุ๊ย ! นั่นอะไร โผล่ขึ้นมาจากพื้นทราย ?

สายละไม : ไหน ไหน ขอเข้าไปดูใกล้ๆหน่อยซิ

สายโฉม : ต๊าย..ตาย มันเหมือนจะเป็นอ้ายนั่นนะเธอ

สายละไม : จริงด้วย โธ่เอ๊ย... ชีวิตหนอชีวิต

สายโฉม : เธอหมายความว่าอย่างไร ?

สายละไม : จะหมายความว่าอะไรเสียอีก ก็ตอนฉันอายุ 20 ฉันได้แต่ฉงนในมัน

พออายุได้ 30 ฉันก็ชอบและหลงไหลในมัน ครั้นอายุ 40 ฉันได้แต่โหยหาถึงมัน

พออายุ 50 ฉันต้องจ่ายเพื่อให้ได้มัน ตอนอายุ 60 ฉันได้แต่บนบานเพียงขออภินิหาร

เพื่อให้ได้มัน และพออายุ 70 ฉันจึงสามารถที่จะลืมมัน แต่มาวันนี้ฉันอายุ 80

มันเหมือนสวรรค์ฟ้าดินมาแกล้งฉัน ทำไมมันจึงมีของอย่างนั้นโผล่ขึ้นมาจากดินได้ง่ายๆอย่างนี้ใน

ขณะที่ไฟในตัวฉันมอดไหม้ไปหมดแล้ว