ในเย็นวันหนึ่ง มีพายุใหญ่พัดกระหน่ำจนต้นอ้อนั้นพากันระเนน เอนลู่ ไปตามกระเเสลม
ต้นโอ๊กใหญ่เห็นเช่นนั้นจึงถามต้นอ้อว่า
"ไฉนเจ้าจึงไม่ยืนนิ่งต้านเเรงลมเล่า"
ต้นอ้อตอบอย่างถ่อมตนว่า
"ข้านั้นเป็นต้นไม้เล็กๆ ไม่มีเเรงกำลังมากเช่นท่าน ลมพัดไป ทางไหนก็ต้องเอนไปทางนั้น"
ต้นโอ๊กได้ฟังก็หัวเราะดังลั่นอย่างภาคภูมิใจในความยิ่งใหญ่ ของตน
เเต่ท ว่าคืนนั้น พายุยังคงโหมกระหน่ำรุนเเรงจนต้นโอ๊กหักโค่น ลง เหลือเเต่ต้นอ้อที่ยังมีชีวิตอยู่ เเละเมื่อพายุสงบลง ต้นอ้อ ก็หยัดยืนตรงได้อีกครั้ง
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
รู้จักโอนอ่อนย่อมหยัดยืนอยู่ได้นานกว่าเเข็งกระด้างตลอดไป
[ตำนาน นิทาน เรื่องเล่า]
No comments:
Post a Comment