ชีวิตหลังความตา่ย

ชีวิตหลังความตา่ย


บุญเข่ง กับ บุญตอม เป็นเพื่อนตั้งแต่สมัยเรียนชั้นประถมมาด้วยกัน พวกเขาไปเรียนต่อโรงเรียนมัธยม
เดียวกันจนกระทั่งไปเรียนจบมหาวิทยาลัยเดียวกันอีก พวกเขาร่วมลงทุนทำธุรกิจด้วยกันจนร่ำรวย ด้วย
ความสนิทสนมและผูกพันพวกเขาจึงสัญญาว่า หากมีใครมีอันเป็นไปถึงกับต้องตายไปก่อนแล้ว คนที่ตาย
ไปจะติดต่อมาและเล่าถึงชีวิตหลังความตายให้อีกฝ่ายหนึ่งฟัง

และแล้วไม่นาน บุญตอมก็ได้รับอุบัติเหตุถึงแก่ความตาย บุญเข่งเฝ้ารอการติดต่อจากบุญตอมแต่ก็เงียบ
สัปดาห์ผ่านไปเป็นเดือน จากนับเดือนจนกระทั่งหนึ่งปีให้หลัง คืนหนึ่ง บุญเข่งได้รับโทรศัพท์จากเพื่อน

บุญตอม : นี่เราเองนะ เพิ่งจะมีโอกาสติดต่อเพื่อนวันนี้เอง

บุญเข่ง : ดีใจจังที่นายติดต่อมา หายไปเสียตั้งนาน ความเป็นอยู่ที่นั่นเป็นอย่างไรบ้างล่ะ ?

บุญตอม : เรามีความสุขดี ตอนเช้าเราตื่นนอนสายๆสบายๆ หลังจากตื่นนอนแล้วเราก็กินอาหารเช้า
หลังอาหารเช้าเราก็มีเซ็กส์ เสร็จจากมีเซ็กส์แล้วก็นอนพักผ่อน

บุญเข่ง : โอ้โฮ มีเซ็กส์กันตั้งแต่เช้าเลยหรือ ? แล้วกลางวันล่ะทำอะไรบ้าง ?

บุญตอม : กลางวันหรือ ? หลังจากเรากินข้าวกลางวันเสร็จเราก็มีเซ็กส์อีก มีเสร็จเราก็นอนพักผ่อน

บุญเข่ง : เฮ้ย ! อะไรกันมีเซ็กส์บ่อยงั้นเชียว แล้วอย่าบอกนะว่าตอนเย็นนายก็มีเซ็กส์อีก

บุญตอม : ใช่แล้วเพื่อน หลังอาหารเย็นเราก็มีเซ็กส์อีกอย่างที่นายเข้าใจ หลังมีเซ็กส์เราก็นอนพักผ่อน

บุญเข่ง : โหย...อิจฉา ๆ นายอยู่บนสวรรค์ชั้นไหนเนี่ย อยากรู้จังเลย ?

บุญตอม : เราไม่ได้อยู่บนสวรรค์ชั้นไหนหรอก เรามาเกิดเป็นหมูอยู่แถวสามพรานนี่เองอ่ะ